Ben yahut benim gibiler, birazcık sevilsek hemen içleniriz, kalbimizden ağlama isteği yükselir.
Tıbbın ve hayatın ortak noktası buydu; bazı şeyler geçiyor bazı şeyler geçmiyordu.
İşaretlere inanan, onları bulacağına yahut işaretlerin kendisini bulacağına inanıyordu. Yalnız bırakılacağına inanmayı seçen benim gibilerse, değil ıssız yollarda, kalabalık şehirlerde bile yalnızlıkla mühürleniyordu.
Okur Takip Önerileri
Bir süredir biz kendimle epey kalabalığız. İçime ne zaman baksam orada vıcır vıcır kurtçuklar gibi kaynayan adamlarımı, kadınlarımı, hayvanlarımı, meleklerimi ve şeytanlarımı görüp hemen göz kaçırıyorum. Eskiden parçalarımı ayrıştırıp önüme koyamayacak kadar yekpareyken kendimi kolayca yoksayabiliyordum fakat bu delik deşik halimin üstesinden gelmekte zorlanıyorum.
Eski bir zaaf bu. Kuyruğu dik tutma telaşı. Yenen yumruğu dahi acımadı ki tebessümüyle karşılama inadı. Ne uğursuz tebessümdür o, ne fena histir , insanı kendi cehenneminde zebani yapar.
İnsan yeterince uzun bakarsa, varlığını yutmaya talip olana bile kapılabiliyor.
Doğru nedir emin olamazdım ama yanlışın yapış yapış koynunda onu tanıyacak kadar uzun yaşamıştım.
Eğitimin sonunda aynı noktada görmek istediğimiz çocukları aynı yollardan yürütmek adil değildir.
Mesleğiniz ne olursa olsun aşkla yaptığınızda ortaya sanat çıkar. Sanat sadece belli alanlarda üretmek değildir. İnsanın tüm kalbiyle yaptığı her işte sanat vardır. Diğerlerinden farklı düşünmeyi ve var olanı güzelleştirmeyi amaçlar. Görülmeyeni gören, imkansızı mümkün kılan, saklı güzelliği ortaya çıkaran, ilham veren, diğerlerine kapı açan herkes kendi alanında sanatkardır.
Nefret ediyorsanız yenilmişsiniz
Detaylarda saklı güzelliği görmeden ve bir kez olsun kendini karşısındakinin yerme koymadan ölen insan mutlu sayılır mı ?
Hepimiz sadece şeklen insan olarak dünyaya geliriz ama bu yeterli değildir. Tüm çabamız insan olmak üzerinedir.
İnsanın en büyük defosu tüketmeye olan meylidir.
Dengenin yok olduğu yerde kendi içinde mutluluğu yakalayamayan insan doğayı katletmeye başlar.