Dağ patlar akan kandır kaç yıldır üstümüze
Gül silâhı ellerde ki vurur yalımı yüzümüze
Sayfa 95Kitabı okudu
Ekmeğimize bulaşan çağın hakkını
Kitabı açarak
Yonttuk
Sayfa 54Kitabı okudu
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan bakiye-i kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar bizde o iktidarın da mahvolduğu vakitlerdir ki onun yerine kaim olan bir sükûnet-i müessire en şiddetli girye-i elemden dilsûzdur.
Sayfa 35Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“İnsan ömrü, unutmanın şerbetine yiyecek kadar muhtaç.”
Sayfa 58Kitabı okudu
“Hiçbirimiz basit, yalınkat görmüyoruz kendimizi de, başkalarını da. Kendimizde ve onlarda olmayan nitelikleri yakıştırarak bakıyoruz. Sonra bir gün gerçekle karşılaşınca düş kırıklığı.. bundan dağılıyoruz.”
“Demek, sandığım kadar yalnız değil insanlar. Herkes birbiriyle konuşuyor. Lütfen diyorlar, özür diliyorlar, birbirlerine bu küçücük kelimelerle ilmikler atıyorlar. Bu küçük küçük ilmiklerle yekpare bir dantelâ oluşturuyorlar. O zaman aradaki boşlukların gerekliliğini de anlıyorsun. Her şeyin gerekli olduğunu ve gerektiği kadar olduğunu.”
Sayfa 90Kitabı okudu
insan, demek, kendi tabiatına aykırı gelen şeylere de alışabiliyor, kapalı yerlere alışabilmesi gibi. Ama kapalı yerden kurtulmadıkça kapalı yere alıştığını farkedemiyor.
Sayfa 48Kitabı okudu
“Hakikatler onları tanıyıp tanımamanıza bağlı değildir. Vardırlar ve caridirler.”
“Bir kere taviz verildi mi, asla çiğnenmemesi gereken unsurlar bir kere gözden çıkarıldı mı, kalbin aynası bir yerinden çizildi mi, kefareti büyük oluyor.”
Sayfa 111Kitabı okudu
“.. kitapların da bir kaderi vardır.”
