İşin özüne inecek olursak, bütün insan etkileşimlerinin aslında bir manipülasyon olduğunu söyleyebiliriz. Bir başkasıyla, onu etkilemeden iletişim halinde olamayız.
Sağduyu şapka çıkarılacak bir şeydir, ama insan her zaman aklıselime bel bağlayamaz. Bazen muammayı olduğu haliyle kabul etmek çok daha mantıklı ve gerekli olabilir.
Koca Ahmet bir dehşet olduğu kadar bir sevgiydi de. Koca Ahmet bu iki duyguyu yıllar yılı bu dağlarda yan yana götürebilmişti. Bunun ikisini bir arada götüremezse bir eşkıya, dağlarda bir yıldan fazla yaşayamaz. Eşkıyayı korkuyla sevgi yaşatır. Yalnız sevgi tek başına zayıftır. Yalnız korkuysa kindir.
Biz böyleyiz işte! Tamamen farklı bir durumla karşılaşıncaya kadar, içinde bulunduğumuz durumun gerçek değerini asla göremez, elimizdekinin değerini ancak bunları yitirince anlarız.