Akıcı ve sürükleyen bir dili var kitabın. Tarihi bir roman gibi görülsede Odmanlıyı sadece bir dekor olarak kullandığını söylüyor yazar. Yine de osmanlı hakkında farklı bir pencereden bakma fırsatı sunuyor. Efendi-köle ilişkisini, hadım siyahi bir kölenin dilinden okuyoruz. Bir kölenin efendisine karşı fikirlerinin nasıl değiştiğine tanıklık ediyoruz.
Kitap sonunda yazarın bir söyleşisinin olması da hoş bir ayrıntı.
Şimdiden keyifli okumalar..
Yalnızlığı çok seviyorum ama yalnız kalmaya tahammül edemiyorum artık! Düşüncelerimden kaçmak için sürekli birisi ile konuşmak mı lazım! Sanırım iyi değilim 😀
"Her şeye rağmen yaşamak zorundalar, hanımım," dedi. Sesi resmiyetten çok şefkatliydi. "Öğrenilen geçmiş zaman kadar, bilinen geçmiş zamanlar ve bilinmeyen gelecek zamanlar için yaşamak zorundalar"