“Hayâtımda bütün hatâ işlesem, sevâbım sensin. Bu harap ömrümden maksut sen, yalnız sensin…
Ben bu âlemden gideceğim zaman, dünyâda ne yaptın, ne iyilikler işledin diye sorarlarsa, ne diyeceğimi biliyorum: Cevâbım sen, yalnız sensin!”
Gustav Lebon der ki: “Bu asrın büyük hatâlarından biri, rûhun saâdetini yalnız hâricî şeylerde bulabileceğimizi zannetmemizdir. Halbuki saâdet bizzat bizdedir ve hemen hemen hiçbir zaman nefsimizin dışında değildir.”
İhtiyar dostumun beni ilk defa torunuyla berâber tahta parmaklıklı kapıdan geçirirken söylemiş olduğu sözü kendi kendime tekrarlıyorum:
- Kızım, her ceviz yuvarlaktır; fakat her yuvarlak, ceviz değildir. Herkes insandır, fakat her gördüğün insan, insan değildir.