İnsan bir kez olsun vahşi tabiatın içine karışmalı, ne kadar sıkıcı olursa olsun sağlıklı bir tek başınalığı deneyimlemeli. Tamamıyla kendine bel bağlamak zorunda olduğunu kesfedip, sonrasında kendi içindeki gerçeği, içinde gizlenmiş gücü öğrenmeli.
ölüm, bir meydan okuyuştu. ölüm, iletişim kurma çabasıydı, insanlar nedense kendilerinden kaçan öze ulaşmanın olanaksızlığını hissediyorlardı; yakınlık uzağa düşüyordu; daha az kendinden geçiyordu insan, yalnız kalıyordu. ölüm bir kucaklaşmaydı.