•••MERVE•••
@merveyl
26 librarian point
1006 reader point
Joined on August 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir çocukluğu istenmeyerek geçirmiş olmak öyle yenilir yutulur mesele değildir, adamın boğazına takılır, ur olur, nefessiz bırakır. Anlatacak tek bir güzel anınız olmadığı için, ağzınızda donan bütün kelimeleri yutmayı tercih edersiniz.
Sayfa 84 - Doğan KitapKitabı okuyor
“Hami Saba. İyi çocuktu...
”İyi çocuk muydu? Ulan yüz yaşına gelmişsiniz ne çocuğu? Babaannem böyleydi. Seksenindeydi, hâlâ kendini Kara Molla’nın geliniyim diye tanıtırdı. Kara Molla mı kalmış , kocan mı kalmış da daha kendine Kara Molla’nın gelini diyorsun?
Sayfa 74 - Doğan KitapKitabı okuyor
Bir ailede bir sorunlu birey varsa diğerleri ister istemez uyumlu olmak durumundadır.
Sayfa 39 - Doğan KitapKitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Öfke insanın dilindeki asma kilidi kırıyor nihayetinde, sakladığınız bütün kötü cümleler saçılıyor etrafa bir anda. İnsan öfkeyle neler söylüyor, neler düşlüyor...
Sayfa 33 - Doğan KitapKitabı okuyor
Çok isteyerek yazmış bölümü, çok severek okumuş. Küçükken hep evde kavanozda fasulye çimlendirirmiş pamuk arasında. Öyle tatlı anlatıyor ki pamuk mu olmak istiyorum, kavanoz mu, fasulye mi o an bilmiyorum, ama durduğum yerde çimleniyorum kıza, öyle bir haldeyim.
Sayfa 28 - Doğan KitapKitabı okuyor
Babam delirdi, anam öldü, karım beni boşadı, dişlek baldız yüzünden abim de yok, ablamla kardeşimi de ben küstürdüm. Ama emlak zenginiyim. Biri deli olmak üzere iki tarlam var.
Sayfa 26 - Doğan KitapKitabı okuyor
Anadolu kadınını gözü kapalı bırak, neresi kendi toprağı, nerede bitiyor sınırı yoklaya yoklaya elleriyle bulur.
Sayfa 24 - Doğan KitapKitabı okuyor
Ablama gittik sonra, ona anlattık. “Büyüdür” dedi, “enişten duymasın” dedi. Enişteme ne yaaa... Baban kafayı yemiş, sen daha eniştem diyorsun.
Sayfa 23 - Doğan KitapKitabı okuyor
Yaşamak sadece şehir insanının hakkıymış gibi bir kanı var hepimizde. Köylü yaşadığı dünyanın kıymetini bilmez, ona ağaç sebze meyve veriyorsa ağaçtır, toprak sebze veriyorsa toprak. Şehirdekinin hayali bir ağaç altıdır işte, varsın ağaç kuru ağaç olsun, onlar onu da seviyor. Bizim gibiler var bir de, ne köyden kopabilenler, ne kasabaya alışanlar. Köyde köyden bunalan, kasabada kasabaya sığamayan...
Sayfa 20 - Doğan KitapKitabı okuyor
Son :(
Deftere yazdığım son maddeyi uyguladım.
Okudum. Çok çalıştım. Okul birincisi olmadım ama üniversiteye gittim. Yazar oldum. Ağızları açık kaldı.
Bana zamanında Kime çektin Sen? diyenler şimdi Aayynı ben! diyorlar.
"Hııııı..." diyorum içimden. "Aynı sen!"
Olanları unuttum mu sandınız? Unutmam...
Çocuklar asla unutmaz, büyüseler de unutmaz...
“Çocuk kalbi affeder ama asla unutmaz!”
Sayfa 200 - Taze KitapKitabı okudu
Kahkaha atarak okuyorum:))))
Aynaya bakınca deli gibi ağlamaya başladı.
“Ben şimdi anneme ne diyceeeeem!” diye ağlıyordu.
Of Allah'ım neydi bu annelerden çektiğimiz. Kızın saçı iğrenç olmuş, ben şimdi arkadaşlarımın arasına nasıl çıkacağım diye düşünmüyor da anneme ne diyeceğim diye ağlıyor...
Sayfa 190 - Taze KitapKitabı okudu
“Bu yetişkinler böyledir. Sana oyuncak bebek alırlar ama saçını kesemezsin, yüzünü boyayamazsın. Araba alırlar. ‘Ben bunun tekerleklerini çıkartıp arabanın içine çamur dolduracağım!’ dersen izin vermezler, elinden alırlar. Onlara göre bebek bebektir, araba arabadır. Bebeğin saçını tarayabilirsin, ama kesemezsin. Kimin koyduğunu bilmedikleri kurallarla yaşamaya fena hâlde alışmış zavallılar."
Sayfa 187 - Taze KitapKitabı okudu
En zor iş mekândı. Çocukları eve davet edemem. Ben giremiyorum gündüz eve, onlar nasıl girsin? Dağıtma, bozma, kırma, yapma, etme... Bu iş evde olmazdı.
Sayfa 171 - Taze KitapKitabı okudu
Ahahahhahaha
Evladım sen niye böylesin? Kime çektin sen?Yavrum sen niye böylesin?” diye arka arkaya sayarken kapıdan ninem girdi.
"Şükrü! Benim ilaçlar nerde? Aldın getirmedin?
Anan ölse haberin yok. Git bana ilaç al. Sızım sızım sızlıyor bacaklarım!” dedi.
Dede de olsan, senin de annen var işte. Bastı mı azarı sana herkesin içinde! Oh olsun dedim, oh olsun, beter ol.
Sayfa 142 - Taze KitapKitabı okudu
Ay öleceğim ahahah :))))
Dedem "Bir çay bardağına bir kaşık oralet koy!” diyordu. Bir çay bardağına üç kaşık koyuyordum.
Batsın hepsi! Hiçbirine iyilik yaramıyor nasıl olsa!
Sayfa 131 - Taze KitapKitabı okudu