Meryem Küçük
Meryem Küçük
@meryemkck
Merhaba! Ben Meryem. 12 yaşındayım. Okuduğum bazı kitaplar hakkında yazılar ve alıntılar paylaşıyorum.
112 reader point
Joined on December 2020
Şu anda okuduğu kitap
Charlie, otuz iki yaşında doğuştan normalin altında bir zeka seviyesine sahip. Charlie'nin tek isteği diğer insanlar gibi olmak. Daha önce sadece deney hayvanlarında denenen bir ameliyat oluyor Charlie. Zeka seviyesi normale daha sonrada normalden çok daha yüksek bir zeka seviyesine sahip oluyor. Olay örgüsü bundan daha detaylı, fakat ben kitabın esas aldığı diğer konulara değineceğim.
Charlie düşük bir zeka seviyesine sahipken, insanlar onu sevmediler. Hep onu küçük gördüler. O kendilerine denk olmadığı için onu bir arkadaş olarak görmediler. Onlardan daha üstün bir zekaya sahip olduğundaysa, bir geri zekalının nasıl kendilerinden daha bilgin ve zeki bir kişi olabileceğini gururlarına yediremediler. Oysa bir insanı olduğu gibi kabullenmek bu kadar zor olmamalıydı. Charlie'yi psikolojik çıkmaza sürükleyen onlardı. Peki ondan nefret etmelerinin sebebi neydi? Charlie'yle kitabın başından sonuna kadar, onunla birlikte düşünmek, farklı bir tecrübe. Zorlu ve acı verici bu mücadelede anladığım, normalin altında bir zeka seviyesine sahip olabilirsiniz, bir dahi de olabilirsiniz. Ama insanların sizden nefret etmesinin sizin zeka seviyeniz değil, onların nefreti tamamen anlamsız, onlar farklı olandan rahatsız oluyorlar.
Bu kitapla tanışmak güzeldi. Oldukça düşündürücü, yazarın üslubuysa akıcı ve oldukça pürüzsüz. Herkesin birer insan olduğunu anlatan güzel bir roman.
Huzur' u bir tek cümleyle anlatmamı isteseniz size; Huzursuzluğun ilmek ilmek işlenmiş, çizilebilecek en gerçekçi portresi olduğunu söyleyebilirim. Olay örgüsü asla karakterlerin önüne geçmemiş, her karakteri tekrar tekrar, ve oldukça detaylı biçimde inceleme fırsatı sunmuş bize Tanpınar. Kitapta Mümtaz kendisini huzura kavuşturacak iç nizamı aramaktadır, ve Mümtaz aradığı huzuru Nuran'da bulduğunu düşünür, Nuran'ı ''düşünce, sanat, yaşama aşkı, hepsi sende toplandı. Hepsi senin hüviyetinde birleşti. Senin dışında düşünememek hastalığına müptelayım.'' sözleriyle tanımlar.
Tüm bunlardan ziyade Huzur toplumu yansıtan bir ayna gibidir. Cumhuriyet aydınlarının batılılaşmaya karşı düşünceleri ele alınır mesela, kimisi şarkın eskide kaldığını düşünüp, tüm özellikleriyle şarkı reddeder ve garbı savunur, Suat gibi. Bazısı şarka, kendi özüne bağlı kalmayı ister, İhsan mesela. Bazısıysa ne şarkın mazide kalmasını, ne de garbın yeniliklerine tamamen ayak uydurulmasını ister, bu iki kültürün birleşerek daha güçlü bir medeniyet oluşturacağını savunur, Mümtaz gibi.
Açıkçası ben huzura sadece bir aşk romanı olarak bakmıyorum. Huzur, bir aşk romanından ziyade, hastalığı, ölümü, toplum meselelerini, aşkı, dini, farklı pencerelerden inceleyen bir düşünce kitabıdır.
Kitabın zengin içeriğinin yanında Tanpınar'ın üslubundan bahsetmeliyiz, belki de kitabın en sevdiğim yönü kitabın üslubu olabilir. Süslü fakat yormayan tatlı bir dildi. Kesinlikle okunması gereken, muntazam bir kitap.
Topun Tüfeğin Değil, İnancın Zaferi
Öncelikle kitabı şöyle bir özet geçelim. Kitabımızda ''Savaşın Ayak Sesleri'' ismini taşıyan ilk bölümde Çanakkale Savaş'ı henüz yapılmamışken Osmanlı Devleti'nin askeri ve siyasal imkanları değerlendirilmiş. ''Çanakkale Cephesi'' isimli ikinci bölümdeyse savaşın nasıl geliştiği hangi şartlar altında yapıldığı anlatılıyor. ''Hasta Adamın Diriliş Cehdi'' adlı bölümdeyse diğer bölümlerden farklı olarak Türk insanını yani bizi anlatıyor. İlk iki bölümde olaylar teknik olarak incelenmiş, terimler açıklanmış, hangi tarihte neler olduğu anlatılmış vs. üçüncü bölümdeyse Türk insanı kimdir, nasıldır, nelere dikkat eder, başka insanların gözünde nasıl yer ettiği gibi konulara değiniliyor. ''Kahramanlar ve Kahramanlıklar'' adlı son bölümdeyse vatan uğruna nelerin feda edildiğini, nelerin göze alındığını anlatan içimizi parçalayacak bir bölüm. Daha sonraysa savaşta önemli yerlere sahip insanların biyografilerinden ardındansa mektuplardan oluşan iki bölüm daha var.
Kitap hakkındaki düşüncelerime geçecek olursam, Yavuz Bahadıroğlu bu kitabında oldukça sade ve kolay anlaşılır bir dil kullanmış. Fazla derine inmeden Çanakkale Savaşını araştırmak isteyenler için iyi bir kaynak. Genel olarak savaşın en önemli noktalarına değinilmiş. ''Kahramanlar ve Kahramanlıklar'' bölümü beni çok etkileyen bir bölüm oldu. İman dolu yürekleri vatan aşkıyla tutuşan askerlerimizin hikayelerini okurken içim parçalandı. Bol araştırma üzerine yazıldığını bariz belli eden bir bu kitabı, Çanakkale Savaşı hakkında merak ettiğim bir konu olduğunda tekrardan açacağıma emin olduğum bir kitap, Okuması gereken bir eser.
Reader Follow Recommendations
Ermiş, Halil Cibran'ın yazdığı son, benimse okuduğum ilk eseri... Çoğu kişisel gelişim kitabının boş olduğunu düşünürüm, bu kitapta az çok kişisel gelişim kitaplarını andırıyor ama onlardan olmadığı belli. Kesinlikle sıradan değil. Çoğu şiir mısralarından daha naif.
Evet, kitabı okurken hoş, keyif veren bir şiir okuyormuş gibi hissediyorsunuz. Kitabın sayfaları arasında kayboluyorsunuz. İncecik bir kitap ama sayfa sayısına kesinlikle ters orantılı. Evet, matematik sınavından çıktım:) Cidden keyifle okudum.
Ermiş'in her konuya dair az çok fikri var. Aşka dair, sevinç ve kedere dair, suç ve cezaya dair, ölüme dair, acıya dair, dine dair... Liste uzayıp gidiyor. Kitabın arasından postitler fışkırıyor. Alıntıların hepsini yazabilecek miyim bilmiyorum. Kesinlikle herkesin okuması gereken bir kitap.
Tavsiye ederim, mutlaka okuyun...
Acımak
Acımak kitabı beni derinden etkileyen bir kitap oldu. Kitapta babasını hiç sevmeyen, idealist bir öğretmen olan Zehra'nın babasının ölümünün ardından babasının günlüğünü bulup okuyor. Aslında hiçbir şeyin düşündüğü gibi olmadığını öğreniyor. Annesi ve anneannesi onun babasını sürekli kötülediğinden dolayı, annesini, anneannesini ve ablası Feriha'nın onun yüzünden öldüğünü düşünüyor. Günlüğü okuduktan sonra tüm gerçekleri öğreniyor.
Reşat Nuri'nin okuduğum ilk kitabı, öyle zor ve karmaşık bir anlatım yok. Aile içi ilişkileri ve sorumlulukları gözler önüne seriyor. Okulda her ay yapılan müzakereler için okumuştum bu kitabı, iyi ki okumuşum.
Mutlaka okunması gereken bir kitap. İlk 50 sayfa fazlasıyla sıkıcı olsa da sonrasında kitabı elinizden bırakamıyorsunuz.
