Kutsayarak yaşıyoruz. Her şey kutsal tiyatroya gidiyorsun, tiyatro kutsal bir sanattır deniyor. İtfaiyeye gidiyorsun, su sık mak kutsal bir görevdir deniyor. Bu ne ya, hayatımızda kutsal olmayan, ladini bir şey kalmamış.
Bekarken sultandım, evlendim tahttan düştüm.
Erkeğin iffetini denetleme şansı olmadığı için namus erkek üzerinden gidiyor.
“Bir muammanın peşrevinde muallaktayız.”
Evlenip mutlu olan var mıdır, ben görmedim.
Evliler için boşanmak tahliye olmaktır bir bakıma.
“Beni sonsuza kadar seveceksin değil mi?" Nere den geliyor bu vb. sorular. Yapılan akit her an bozulabilir kaygısından geliyor. En temiz, hesapsız aşkta bile bu var.
Her ihanetten sonra “Önümüzdeki maçlara ba kacağız artık.”
“Olay basına yansımasaydı iyi olurdu," duygusu en çok ihanet için geçerli.
Ahlak görünür olmamızla ilgili bir şey. Görün mez olsaydık ve suçlanmayacağımızı bilseydik her türlü haltı yiyebilirdik.