Yüzünde gezginci bir adam hali;
Sazı ve heybesiyle,
Küçük bir garaj kahvesinin önünde
Bekleyen biri gibi.
Ay dokunmuş omuzuna bir akşam vakti.
O günden beri bakışlarında,
Bir otobüs penceresinin hızla geçişi.
Ben derim ki;
Ömrüm, ömrüm!
Mumlar neden eriyip sönerler de
Tersine doğru yanmazlar
Uzayarak yeniden
Ve insan doğmak ister mi
Bir daha ölmek için.
Sayfa 156 - Kırmızı Kedi Yayınevi, 1. Basım, 2013
Yeni bir ülke yoktur,
Diyor o ünlü şair;
Ne de yeni denizler.
Nereye gitsen bu kent,
Seni peşinden izler.
Ama gitmektir benim
Yenilmezliğim dünyada.
Ve ben durmaz giderim,
Bu can tende durdukça.
Sayfa 7
Sen bugünden yarına
Birazcık umut sakla.
Ben neden hâlâ
Duyuyorum avucumda
Bir çocuk elinin
Sızlayan boşluğunu?
Sıcakları bahane edip ;
İşte yine kapıldım
O can sıkıntısına