Ben neden hâlâ
Duyuyorum avucumda
Bir çocuk elinin
Sızlayan boşluğunu?
Sıcakları bahane edip ;
İşte yine kapıldım
O can sıkıntısına
Ben batık bir geminin
Metruk deniz feneriyim.
Sütün içine birkaç tane
Çörekotu atarlar;
Nazar değmesin diye.
Lekelerler aklığını
Siyah tanelerle.
Eski minyatür ustaları
Bozmak için kusursuzluğu,
Resimde bir suretin
Taşırırlardı boyasını
İsteyerek sınırlarından.
Çünkü en az ölüm
Kadar korkar insan
Yaşamaktan.
_Hey yolcu; boş yere bakma ardına,
Anılarla avunma.
Acıyım ben, unutma sakın,
Borcun bitmedi bana.
_Dolanır dururum gökyüzünde,
Eksilir tamlanırım.
Ben de bağlıyım yazgıma ama;
Vah şu garibe,
Acıyla çıkmış yola.