Kitap Usta'nın eserleri arasında "söylemek istediğini en net söylediği" eseri. Çok sayıda göndermelerle bezediği ve katman katman dokusuyla "ince elenmesi" gereken bir kitap. Alt metin okumalarına konu olmaya adaydır.
317 syf.
·
Not rated
Metin Oktay ismi, benim gibi Galatasaray’ı tutmayan futbolseverler için bile çok farklı anlamlar içeriyor ve yoğun bir saygıyı barındırıyor. Türk futbolunun en önemli aktörlerinden birisi durumunda olan ve Kadıköy’de de heykeli dikilebilen Metin Oktay’la ilgili ciddi bir kitabımız var artık. Gazeteci Ahmet Çakır’ın derlediği kitabın adı; Taçlı
Binboğalar efsanesi, Yaşar Kemal e, edebiyatına, kalemine hayran bıraktıran bir roman. Kitap, Osmanlı Devleti yıkıldıktan sonra cumhuriyete geçiş sürecinde, Çukurova’da bulunan Yörük Türkmenlerin yerleşik yaşama geçememesini, geçmeye çalışmasını ve göç ederken yaşadığı zorlukları anlatmaktadır.
---Bilgi içeren metin---
Kitap bahsi geçen Yörük
392 syf.
·
Not rated
Hangi takımı tutarsak tutalım, önünde ceketimizi ilikleyeceğimiz değerleri vardı bu ülkenin...
Camialarında sembol olmaları rakibe saygısızlıkları ya da çirkeflikleri ile değil kulüplerine sadakatleri kadar centilmenlikleri ve insan olabilmek vasıflarıyla ilgili idi...
Bugüne ne kadar da ters değil mi? :(
Artık en fazla nefret yayan baş tacı ediliyor Türkiye'de.
Metin Oktay ve Süleyman Seba kitaplarını önceki yıllarda okumuş ve çok beğenmiştim. Şimdi ise Lefter kitabını okudum.
Lefter bir efsane ama yalnızca bir futbol efsanesi değil bir insanlık efsanesi de aynı zamanda. Çünkü tıpkı Seba ve Oktay gibi o da bir tevazu abidesi. İyi kalpli bir insan ve nezaket esas düsturu.
Toprağı bol olsun.
Her futbolseverin sevdiği, saygı duyduğu, yaşadığı dönemde doğan çoğu erkek çocuğa adını veren bir efsane... Gözlerim ıslak ıslak okudum hayatını...
Güzel bir insan olmayı yaşayışı ile öğreten Metin Oktay. Futbolun sevgi, saygı ve hoşgörü içersinde olması gerektiğini gösteren Metin Oktay... Çuvalla paraya karşın "Bizi sevenleri üzmeyelim" diyen Metin Oktay... Endüstriyel futbolun karşısında abide gibi duran Metin Oktay...
Minik minik portrelerden (yazar, şair, sanatçı ve diğerleri) oluşan bir kitap. Gerçi o kadar yazar arasında, İhsan Oktay Anar'ın olmamasına şaşırdım. Şu an hatırlayamadığım bir yazar daha vardı okurken aklımda; o da niye yok diye hayıflandım hatta. Yazarken hatırladım: Metin Kaçan: Ağır Roman. O yoktu.
Çerez gibi okunuyor. Ama o çerez haline getirilmiş kısacık tasvirlerin arkasında ciddi bir birikim olduğu çok açık. O kadar kişiyi 30-40, 50-60 kelimede anlatabilmek için bir yazarın okuduğunu, bildiğini, duyduğunu ve hissettiğini iyice sindirmiş olması gerekir. Bu nedenle, kısa yazmanın en zor yazma eylemi olduğunu test etmek isteyenlere hayatlarındaki herhangi bir kişiyi, 50 kelimede ama eğlenceli bir şekilde anlatmalarını öneririm. Ben denedim, yapamadım. Çok sevdiğim yazarları ya da karikatüristleri dahi yapamadım. Bunun için ciddi yazı tecrübesi ve temposu gerekiyor. Levent Cantek, 20li yaşlarının başından beri yazarak ve üreterek bu pratiği kazanmış bir yazar. Her ay çıkan Hortlak dergisinde, mizah dergilerinin bir köşesinden tutup tarihini anlattığı yazılarında bu yoğunluğu hissediyorsunuz. Aynı şekilde, Kuş Eppeği'inde bu birikimin de yoğunluğu mevcut. Kuş Eppeği, kuş eppeği gibi. Tadımlık.(119 sayfa)
