Bazen
"Bazen can çekişen bir hayvan gibi hissediyorum."
Sayfa 150
"Geçmişi kabullenmek için ümidini yitirmelisin"
Sayfa 131
"Bu konuşmanın ardından psikoterapinin nasıl işe yaradığını öğrenmenin ne kadar imkansız olduğunu düşünmeye daldım. Biz terapistler, çalışmalarımızda ince bir ayarı tutturabilmek ve hedefi gözünden vuran birer ampirist olmak için uğraşır dururuz. Hastamızın bağlanma öyküsündeki veya DNA dizilimindeki bozuk kısımları tamir edebilmek isteriz. Oysa çalışmalarımızın gerçekliği bu modele uymaz ve genellikle, hastalarımızla çıktığımız keşif yolculuğunda doğaçlama yapmak zorunda kaldığımızı fark ederiz. Eskiden bu duruma sinir olurdum ama şimdi, altın çağım dediğim dönemde, insan düşüncesinin ve davranışının ne kadar öngörülemez ve karmaşık olduğuna hayret ederken, kendi kendime sessizce ıslık çalıyorum. Şimdi, belirsizliğin karşısında titremiyor, her şeyin belirli olduğunu varsaymanın kibirden ibaret olduğunu görebiliyorum."
Sayfa 83
Reader Follow Recommendations
"Belirtiler ortadan kalktığında ve hastalar eski dengelerine kavuştuğunda bu soru terapide gündeme gelir. Durma vakti geldi mi? Belirtilerimin geçmesi yeterli mi? ... Bu belirtileri doğuran kişiliği, yaşam tarzını değişmeye çalışmamız gerekmez mi?"
Sayfa 73
Cennet inancının yumuşattığı materyalist gerçeklik
"Ona göre beyin gittiğinde zihin de tüm farkındalığıyla, algısıyla, her şeyiyle gidiyordu. Ölüm, ışıkların sönmesinden ibaretti."
Sayfa 72