Öncelikle Mevlana Celalettin Rumi deyince yada onunla ilgili herhangi bir yazı kitap görünce okumadan geçemiyorum.Mevlanadan eserler okuyunca ruhumun rahatladığını nefsimin duraksadığını,aklımın kalbimide dinlediğini,saygı,sevgi,mütevaziliğin tadını, önyargının kirli taraflarını insan olmaya dair bütün duyguları iliklerime kadar hissediyorum.Şems ile tanışıncaya kadar maddeye de önem veren Mevlana Şemsten sonra mânâ alemine dalarak ALLAH aşkıyla dolduruyor her zerresini.Gördüğü her varlıkta canlı yadap cansız hiç farketmez yaratıcının,kainatın efendisinin yani yüce ALLAH'ın kusursuzluğuna,büyüklüğüne,kudretine,eşsizliğine,adaletine,merhametine ve saymakla bitmez sonsuz hikmetlerine değinmeden bir saniye bile geçirmiyor.Bir papatyayı,taşı,ağacı,kuşu canlı cansız herşeyi seyrederken onunla konuşacak kadar inceliyor,yaratılan her zerreye hürmet ediyor Mevlana,sırf yaradandan ötürü.Mevlana kim olursan ol yinede gel diyerek kucaklıyor bütün insanlığı Allah'a hürmet adına.
