Hz Mevlana Tarifsiz bir acıya gark olmuştu sadece bir dostu değil benliğini kaybetmişti Hz Şems vasıtası ile kat edeceği bir yol vardı ve o yolun tam ortasında bir başına kala kalmıştı bu yoldaki rehberini arkadaşını getirmişti nereye gideceğini ne yapacağını şaşırmıştı Şemsi ihtiyacı vardı Böyle bir yokluğa böyle bir yetişe hazır değildi
Şemsiz bir hayat olabilir miydi Mevlana artık şemsiz olabilir miydi hava kadar su kadar muhtaçtı ona Şems yıllarca bekledi Kurtuluş muştacısı gönlünün hızırıydı onun işlerindeki Sırrı Ancak o bile bilirdi hızırla yolculuğa başka kim aklı ve gönlü dayanabilirdi ki Şems gönlünün Yusuf'u olmuştu ne zahmetlerle kuyudan çıkardığı Yusuf'u onun güzelliğini ancak Yakup bile bilirdi nereden bilecekti ki kardeşleri işte atmışlar da onu yine kuyuya
İnsan yalnızca Allah'tan sakınmadıkça Hakiki imana eremez di Bunun dışında duyulan en ufak endişeler dahi Kalpteki Siyah noktaları arttırır ve kalbi köreltirdi Şems ise Mevlana'nın kalbini saf bir ayna kılmaya ve orada alemler kurmaya çalışıyordu
Hazreti Mevlana ve Şems paylaştıkları ilahi tahta bir ritim yakalanmışlar kendi yörüngelerinde semaya başlamışlardı
Hz Şems'in Mevlana'ya ilk Nasihatı derin iç anlayışın ortaya çıkması için dışarıya karşı sağır olmasını istemek olmuştur dışarıdaki dünya sınırları olan dünya yalnızca bir yanılsamadır içte keşfedilen sınırsız ve yaratıcısının yüzüne dönük dünya ise gerçek dünyadır
Hazreti Şems ve Mevlana birbirine baktıklarında aynı ruh iklimini taşıyor olmanın cazibesini hissetti birbirlerine doğru durmaksızın sürüklendiler