Uluçmüdür için mevzubahis olan iktidarın her türlüsüydü.
Osman için mevzubahis paranın satın alabildiği her şeydi.
Teoman için mevzubahis mini minnacık Leylacığıyla kendisinin manevi ve bilhassa maddi gerçekliğiydi.
Ben teferruattım.
Ama üçü de şeytanın teferruatta gizli olduğunu unutmuştu.