Bayramın en buruk anları mezarlık ziyaretleridir. Geçen sene sizinle olanlar bu sene yoktur. Hemen hemen her mezar taşını okşayan bir el görürsünüz. Ve içinizden diğer bayramlara dair sadece "ya nasip" cümlesi geçer. Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin 🤲
"Benim hayatım gömülü umutlarla dolu bir mezarlık.'
zaman bir yılı daha süpürdü
baktın mı
geçmişin temiz mi
temiz mi yürünen sokaklar .
kimsenin gördüğünde mutlu olduğu biri olmasan
dert etme , kendi gördüklerin ile mutlu ol
bakarsın gelecek yıl daha az üzülürsün
ama bu yıl ki acını yine de unutma olur mu
attığın adımların
seni göğe çıkarmaz ama uçurumdan atabilir
kahve içeceğin insanları da
Ne babamızın omzunda ağlayabildik ne de annemiz üzülür diye derdimizi anlatabildik. Bizi biz büyüttük ve biz öldürdük.
Gömdük içimize ne varsa. Anlaşılmasın diye birde çiçek ektik üstüne. Altı mezarlık, üstü bağ bahçe. Anlatamadık. Çok yordular, toparlayamadık.
Ben Geldim...
Birazdan akşam çökecek, sessizlik okyanus gibi dolduracak dinlenme tesisini. Adına tesis dedikleri bu yerin ortasında yaşlı bir beton yığını, onun karşısında beton yığınının yaşı kadar sefer yapmış; emeklilik bekleyen otobüs. Beyaz saçlı şoför otobüsün hemen yanında sigarasını bitirmeye çalışıyor, yorgun gözleriyle yolu izliyor. Yol izlemek,
“Burası benim için bir gün içimdeki tüm ölüleri gömüp gideceğim bir mezarlık.”
Her insan, içinde bir mezarlık gibi, sevdiklerini taşır. Yıllar boyunca uyurlar orada... Hiçbir şey tedirgin etmez onları. Nihayet bir gün çukur açılır, ölüler dışarı çıkar, soluk dudaklarıyla sevene, sevilene, ana karnında uyuyan bir çocuk gibi, anılarını içinde taşıyana gülümserler...
Sayfa 305 - Yky
"Ey barış, ne güzelsin sen..."
Merhaba Dostlar! Toplumcu Gerçekçi bir yazar olan 
Osman Şahin'in ilk okuduğum kitabı ile sizlerleyim. Osman Şahin'in ismini okuma etkinliği sayesinde duymayan kalmadı sanırım. Bizleri bu değerli yazarla tanıştıran 
Gönül. 'ye, etkinliği hazırlayan 
Ebru Ince 'ye ne kadar teşekkür etsek azdır. Beni etkinliğe davet eden 
Demet 'e de özellikle
