Mehmet
@mfk0192
İnsan yaşadıklarını görür , gördüklerini yaşamaz .
Lisans
6 kütüphaneci puanı
1343 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ah azizim keşke mümkün olsa:))
Karşımdaki kadın yüz yaşında, bin yaşında olmuş vız gelir bana, yeter ki anlasın.
Sayfa 443 - Engin Yayıncılık
Başıma şu ya da bu şapkayı giymişim ne değişir? Aşk da öyle. Hani hiç şapka giymesem de olur. İşime yarıyor da ondan giyiyorum... Aşkı da işe yaradığı için kullanırım.
Sayfa 443 - Engin Yayıncılık
"Kadınlar ve Aşk" bundan daha can sıkıcı bir şey düşünülemez.
Sayfa 443 - Engin Yayıncılık
Okur Takip Önerileri
İnsanın sanatında yaptığı şey gerçek benliğinin damgasıdır. Hayatta yaptıklarımız ise, başkalarının çenesini yormaya yarayan bir masal...
Sayfa 433 - Engin Yayıncılık
Sonra, "kadınlar ne isterler gerçekte? diye sordu.
Tanrı bilir! İğrenmekte onları çeken bir şey olsa gerek. Nerede bir kokuşmuş, karanlık tünel bulsalar hemen dört ayak olup dalıyorlar içine. En sonuna varmadan da içleri rahat etmiyor.
Sayfa 410 - Engin Yayıncılık
"Nasıl yaşarsam yaşayayım ama yaşadığımı söyleyebilmeliyim."
Sayfa 281 - Engin Yayıncılık
Nasıl da güzel, görkemli ve kusursuzdu, ölüm! Bizi ölümün beklediğini bilmek ne tatlıydı. Ölüm hayatın insanı bulaştırdığı her tür yalan dolanı, küçüklük ve kirliliği yutup yıkayacak, ruhu yeniden tertemiz, taptaze kılacaktı. İnsana bir zenginlik duygusu veriyordu, ölümün beklediğini bilmek.
Sayfa 212 - Engin Yayıncılık
...her günü bir öncekine benzeyen hayatın göğünde yıldız açmaz.
Sayfa 212 - Engin Yayıncılık
Yinelerin yinelenmesi olan, makineleşmiş bir yaşamı sürdürmektense ölmek bin kez yeğ değil miydi? Ölmek görünmeze, bilinmeze doğru bir aşamaydı. Bir bakıma da mutluluktu. Hiçbir adilik, aşağılık yoktu ölümde. Oysa hiç zenginleşmeyen, makineleşmiş bir ömür sürmek bayağılığın ta kendisiydi. Demek ki yaşamak bir küçüklük, utanç verici bir şey olabiliyormuş. Ölümse hiçbir zaman utanç verici olamazdı. Çamur tutmayan bir temizliği vardı ölümün...
Sayfa 211 - Engin Yayıncılık
Ölüp kurtulmak istiyorum bazen. Şu yaşadığımız hayattan usanıyorum. Sonra... Uykuya benzer bir aşkla dalıp yeniden dünyaya gelmek istiyorum.
Sayfa 206 - Engin Yayıncılık
Kadın da tıpkı at gibidir: içinde iki zıt istek birbiriyle çatışır. Bir yandan kayıtsız şartsız teslim olmayı isterken öbür yandan kaçmak, binicisini üstünden atıp parçalamak ister.
Sayfa 169 - Engin Yayıncılık
Hayvanların insanca duygulara sahip olduklarını sanmak öyle budalaca bir romantizm ki!
Sayfa 168 - Engin Yayıncılık
Bana sorarsanız biz insanlar kendimizden daha aşağı olan hayvanları kullanmaktan korkmamalıyız. Her yaratığı kendimizle bir tutmak doğru değil. Hayvanların da bizim gibi duyguları olduğuna inanmak da yanlış.
Sayfa 168 - Engin Yayıncılık
Bence sevgi denen şey yeni baştan tanımlanmalı, bu sözcüğün ağza alınması yasaklanmalı, yıllar yılı, daha iyi bir anlam bulununcaya kadar.
Sayfa 160 - Engin Yayıncılık
Sevgi dediğin şey, insanlar arasındaki ilişkilerin bir parçası, hepsi bu! İnsan ne diye hep sevgi içinde yüzmek zorundaymış, işte bunu anlamıyorum. Her dakika keder ya da kıvanç içinde yüzebilir miyiz?
Sayfa 159 - Engin Yayıncılık