Mağfiret
@mfrtt
Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği.
14 Temmuz
66 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Mademki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti.
Okur Takip Önerileri
Coğrafyaya,mekâna dair bir bağlanma, bir aidiyet duygusu yok bende.
Umut gibi umutsuzluğun da acısı bitti. Sabır denilen cezada soğudu yürek. Kalktım yürüdüm elimdeki çaresiz soruyla: İnsan neden hep sona bırakır kendini?
Aynı dilde mi kederlendik sahi
Aynı yüzyıl mıydı şu yaşadığımız...
"içim dışım uzaklık. kimseye anı olmadan geçtim. taşı bile severdim. birisi tüy kadar dokunsaydı bana.”
Düşün, dünyada yalnızlık kadar feci bir şey var mıdır, tabii yalnızlıktan kafa yalnızlığını kastediyorum,yoksa dünya bir sürü kuru kalabalıkla dolu...
Ancak yeni doğan bir bebek baştan başlayabilir. Sen, ben... biz artık geçmiş zamanız.
Şu an ne mutluyum ne de mutsuz. Sadece her şey geçip gidiyor.
