Mehmet Kaynak
@mhmtkynk
“Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum..”
Öğretmen
Lisans
Adana
Adana, 27 December 1993
18 reader point
Joined on April 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sevgidir en yalnız kişinin tehlikesi, her şeye duyulan sevgi, canlı olsun yeter ki!
Sayfa 152Kitabı okuyor
Susmak daha kötüdür; suskunlukla geçiştirilmiş tüm hakikatler zehirlenir.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Oysa kendi ışığımda yaşıyorum ben, kendimden çıkan alevleri yine kendim yutuyorum.
Sayfa 102Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Bir defasında şöyle demişti şeytan bana: "Tanrının da var kendi cehennemi: insanlara duyduğu sevgi."
Sayfa 85Kitabı okuyor
"Oysa insanlar da ağaç gibidir. Ne kadar yükseğe ve aydınlığa çıkmak isterse, o kadar kuvvetle toprağın altına inmek ister kökleri, karanlığa, derinliğe - kötülüğe."
Sayfa 36Kitabı okuyor
Sahiden, kirli bir ırmaktır insan. Kirli bir ırmağı içine alıp da bozulmadan kalmak için, zaten bir deniz olmak gerekir.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Türklere özgü bir kadercilikle, "Tanrı bizi çarpacaksa evde de otursak bir, sokakta da dolaşsak bir," deyip bundan kaçış yok diye düşünerek hastalıklı evlere bile girip çıkmaya ve hasta insanlarla konuşmaya başladılar.
Derdim Başka
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha âşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...
"Si omnes consentiunt ego non dissentio."
Elbette dünyayı döndürmek için kabul edilmiş belli toplumsal anlaşmalar var. Dürüst bir ad! - Nasıl harcayacağını bilenin ustaca tüccarlık edebileceği, gerçekten değerli bir sikke. Vicdan, - evet kesinlikle! Serçeleri kiraz ağaçlarından kaçırmaya yarayan becerikli bir korkuluk! - Hem de icabında iflas edeni bile kurtarabilecek kadar iyi yazılmış bir senet.
Giderayak
Handan, hamamdan geçtik,
Gün ışığındaki hissemize razıydık;
Saadetinden geçtik,
Ümidine razıydık;
Hiçbirini bulamadık;
Kendimize hüzünler icadettik,
Avunamadık;
Yoksa biz...
Biz bu dünyadan değil miydik?
Kimseye söyleyemiyordum bunu, hiçbir şey söylemiyordum; ama yavaş yavaş öyle bir duyarlılık, daha doğrusu duygusallık ediniyordum ki, ruhum açık bir yaraya benziyordu. Ona dokunan her şey acı kasılmalara, korkunç titreşimlere, ardından da gerçek yıkımlara yol açıyordu. Ne mutlu doğanın kayıtsızlık zırhıyla donattığı, aldırmazlıkla silahlandırdığı insanlara!
An Gelir
görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
- tahrip gücü yüksek -
saatlı bir bombadır patlar
an gelir
attilâ İlhan ölür
Adalet üçkâğıtçılık ve düzenbazlık yapacak kadar, yasa yedek çözümler bulacak kadar alçaldı! Korkunç!
"Nabzım günlerce bir tek vuruş fazla atmazdı. Onu da sayardım: Hep altmış üç, hep altmış üç. Altmış ikiye indiği de olurdu."
