Mihribannnn
@mihribak
25 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Şu gökyüzündeki yıldızlara bakınca insan daha iyi anlıyor. Ne zaman yıldızlara baksam o kadar küçük, önemsiz ve basit varlıklar olduğumuzu derinden hissediyorum.Hesaplaması neredeyse çok zor olan olasılıklar içinde yaşam platformu oluşmuş bu dünyada yaşayamıyor, tam tersine sahip olduğumuz ufacık hayatları bile bir başkasına çok görüp son verebiliyoruz.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bir kitabı okumaya başladı
İnsanlar arasında oluşan sözsüz kontratlar bir kez nasıl başladıysa öyle gider
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
160 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Yolun açık olsun Pyotr, dedi. Edeceğin yemini tut, doğrulukla çalış. Komutanlarını dinle. Aferin peşinde koşup kendini pek fazla yıpratma, ama çalışmaktan da kaçma. Ve şu ata sözünü hiç çıkarma aklından: "Elbiseni yeniyken, şerefini gençken koru."
Küçülmesinde bile tat bulmaya kalkışan bir adamın kendisine ufacık bir saygısı kalabilir mi? Haydi, siz söyleyin! Bunu umut kırıcı bir pişmanlık sonunda söylemiyorum. Öteden beri, "Beni bağışla babacığım, bir daha yapmam" demekten nefret etmişimdir. Böyle söylemeyi beceremediğim için değil; tam tersine, kolaylıkla, hem de çok rahat söyleyebildiğim için nefret etmişimdir bu sözden. Hiç suçum olmadığı halde, birtakım düşler kurarak kendimi suçlu bulduğum olmuştur çoğu kez. Bu da hepsinden kötüydü ya. O zaman yine duygulanır, pişmanlık duyar, gözyaşı döker, böylece kendi kendimi kandırırdım. Numara yaptığım falan yoktu, salt yüreğim dayanmadığı için bu haltı karıştırırdım...
İşte size saçmaların en büyüğü! Öte yandan bütün zorlukları, bütün taş duvarları görüp anlamak; zorluklara, taş duvarlara boyun eğmekten tiksiniyorsanız boyun eğmemek; mantığın kaçınılmaz, en çetrefil yollarıyla taş duvarın önünde bile suçun sizde olduğunu anlayıp böyle sonu gelmez bir konu üzerinde aşağılık yargılara varmak; bunları yapmamaktan çok daha iyidir. Çünkü zerre kadar suçunuzun olmadığı apaçık göründüğünden, köşenizde kendinizi sessiz sessiz yer bitirirsiniz. Kızacağınız bir kimse ya da bir şey olmadığı, belki de hiç olmayacağı için eliniz kolunuz bağlı, şehvet derecesinde haz baygınlıkları geçirirsiniz. Aldatmaca, göz boyama ve el çabukluklarından bulanık bir dünya yarattığınızı bile bile, kime neden gücendiğinizi kestiremeden, bütün bu aldatmacalar, karışıklıklar arasında içiniz sızlar da sızlar; bilmedikleriniz arttıkça sızılarınız o ölçüde çoğalır.
Bir kitabı okumaya başladı
Hayata paçavra diyenler meğer ne doğru söylüyorlarmiş!
Çalıkuşu, haydi yat artık, gece ve yorgunluk zavallı gözlerini ağrıtıyor. Seherden sana ne? Seher, ta uzaklarda uykuya ve daha başka şeylere kanmış sarı çiçeklerin mesut gözlerini açacakları vakittir.
Çalıkuşu, bu dağlardan, yine gurbet kokusu almaya başlıyordu. Gurbet kokusu! Bu kokuyu bütün ruhuyla koklamayanlar için ne manasız bir söz! Hayalimde yollar, gittikçe incelip mahzunlaşan, bitip tükenmez gurbet yolları uzanıyor, kulağımda geçen arabaların o ince yanık sesli çıngırakları ağlıyordu.Ne vakte kadar yarabbi, ne vakte kadar? Niçin? Hangi emele yetişmek için?
Herşeyi anladığımızı kanıtlayan tek bir işaret vardır. Sebepsiz ağlamak..
Emil Michel Cioran