Ahmet telli bir muhteşem şiirinde ‘ anısı biz olalım sokakların’ diyor ya, ben de kendisinin affına sığınarak bir kelime değiştirerek bu duruma uyarlıyorum: ‘anısı biz olalım çocukların.’
Kitabın girişindeyim, ilk sayfaları, önsözü yarısına kadar okudum. Kitabın içinde kayboluyorum. Alıntıları, üslubu bu kadar güzel bir kitap... okumakta o kadar çok geç kalmışım ki... bir solukta okunmalı