Lykos (Bayrampaşa) Deresi
Derenin geçtiği alan, şehrin tek akarsuyunu barındırması nedeniyle Bizans ve Osmanlı dönemlerinde bahçecilik yapılan, etrafında büyük meyve bahçelerinin bulunduğu bir yerdi. Özellikle Osmanlı döneminde günümüzdeki Bayrampaşa semtinin bulunduğu yerde yetiştirilen enginar, tüm şehirde Bayrampaşa Enginarı diye ünlenmişti... Adnan Menderes'in başbakanlığı döneminde, İstanbul'u yeniden imar etme adına başlatılan çalışmalar için Henri Prost'a hazırlatılan planlar ortaya konulmuştu. Bu planlara göre Vatan Caddesi ve Millet Caddesi isimli iki büyük bulvarın açılarak şehre modern bir hava verilmesi amaçlanıyordu. "Yol=medeniyet" olarak görülüyordu ve bu bakış açısına engel olarak görülen ne varsa yok edilmesine bir mani yoktu.
Plan çerçevesinde Lykos Deresi kurutuldu ve Vatan Caddesi'nin inşasına başlandı.
Sayfa 102Kitabı okuyor
Cemaat, tarikat, sivil toplum gibi toplumsal yapılanmaların ontolojik durumlarına saygım var ve onlara karşı nötrüm.. Bununla birlikte; bu oluşumların millet ruhuna ve genel olarak devlet bütünlüğüne menfî tesiri olursa yâhut da tam tersine, bunlar mağdur edilirse, tercihim sadece adâlet ve hukuk olacaktır..
Mustafa Kemal altı yüz senelik Osmanlı saltanatına ve halifeye karşı bu ihtilal kararının tamamıyla haklı ve kutsal olduğuna inanıyordu.
Büyük Nutukta diyor ki;
" Esas olan Türk milletinin şerif ile yaşamasıdır. Bu ancak tam bir bağımsızlık ile mümkündür... Ne kadar zengin ve refahlı olursa olsun bağımsızlıktan mahrum bir millet, medeni milletler nazarında köleden başka bir muameleye layık değildir... ve Türk vakur, haysiyet ve şerefi yüksek bir millettir. Böyle bir millet için köle olarak yaşamaktansa, yok olmak daha iyidir. Onun için ya istiklal ya ölüm."
Türkiye üzerinde planı olmayan tek millet Türker!
Çoğu anlaşılmaz olmuş. Sözcüklere bakarak şiir okumak da tatsız. A. Kadir, Fikret’in şiirlerini yeniden yazıyor. Tarihi Kadim’ini Eski Çağ Tarihi adıyla yayımladı bile. Tümünü okumadım daha. Tek tük parçaları hoşuma gitmedi değil. Ama bu şiirler Fikret’ten çok Kadir’in olmuş. Yer yer anlamca ayrımlar bile var. Gene de yararlı bir deneme. Bugünkü kuşaklar nasıl anlasınlar o koyu Osmanlıca mısraları? Şermin’deki şiirler sanki başka bir Fikret’in kaleminden çıkmış! Ne olurdu tüm şiirlerini böyle yazsaydı. Kadir’in çeviriciliğine gerek olmazdı o zaman!.. Millet Şarkısı, Rücû, Hân-ı Yağma, Ferda, Halûk, Doksan Beşe Doğru… Hepsi heyecan veriyor insana. Bezginlik değil, tersine bir şeyler yapmak isteği uyandırıyor.
Sayfa 41
hıncından, çaresizliğinden yumruklarını sıkar, şakaklarını sıkar, bazen de duvarları yumruklar bu mavi gözlü, sarı saçlı adam. hayallerinde, böyle anlarda karşısında daima, istanbul'un boğaziçi'ne hâkim bir tepesinde, yıldız sarayı'nın bir penceresinde boğazdan püfür püfür esen serin rüzgârlara kendini vermiş o müstebit padişah canlanır. evet, yıldız sarayı bir kale gibidir. salonlar yaldızlı, bahçeler birer cennet, rüzgârlar ruhu sakinleştiricidir. kapısında uşaklar sürü sürüdür. ama memleket yanıyor. memleket kan, ateş ve sefalet içindedir. devlet ve millet hem birbirleriyle, hem kendi içlerinde kıran kırana boğuşmaktadırlar. askeri, jandarması, ağası, eşkiyası, eşrafı, zalimi ve mazlumu ile bütün ülke boğaz boğaza, nefes nefesedir. kocamış bir idare, çökmüş bir ordu, çürüyen bir donanma, tamtakır bir devlet hazinesi, müflis ve dilenci olmuş bir hükümet... nihayet yolsuz, mektepsiz, hastanesiz, fabrikasız, asayişsiz, emniyetsiz bir vatan
Artık Türkler korkak ve taklitçi bir millet olmaktan kurtulmalıdır. Türkler yaratıcı olmalıdır!
Sayfa 37Kitabı okuyor
Doğar doğmaz bir anne'ye, bir baba'ya, bir aile'ye, bir millet'e, bir ırk'a, bir kültüre, bir din'e, bir dil'e, bir beden'e bir devlete ve daha bir sürü, bir şey'e ait oluruz, sonra da "kuşlar gibi özgürüz" deriz.
