Yeryüzünde bir tek memleket gösterilemez ki, orada gençler kazara millî kütüphânelerine girerlerse bir tek eser okuyamadan çıkıp gitsinler!
Bu kadar kin, bu kadar garez, bu kadar acımasızlık, bu kadar nefret, bu kadar gaddarlık benim mensup olacağım topluluk olamaz. Eğer geleneğimiz buna izi n veriyorsa, ben bu gelenekten değilim, eğer kültürümüz buna izin veriyorsa ben bu kültürden değilim; eğer milli duygularımız buna izin veriyorsa, ben bu milletten değilim. Eğer insanlık bu ise ben insan bile değilim.
Milli kültürümüz ile bağ kurulması
Ahmet Kabaklı, bu durumu şöyle ifade etmektedir:
Yüzü gözü, imanı milliyeti belirsiz herhangi bir kimlik taşımayan askerî bir kaput gibi taklit ve yabancılık kaplamıştır edebiyatımızı.
(…)
Ancak, kendimize, tarihimize, dinimize yeniden bağlanmak ve yabancılığın ek yeri bırakmadan bizi
terk etmesi düşüncesi hiçbir zaman susmamıştır.
Millî kültürümüz ve Divan edebiyatı ile bağ kurulması istekleri Yahya Kemal’den sonra Ahmet Hamdi Tanpınar’ın, Mehmet Kaplan’ın, NihatSami Banarlı’nın yazılarında, en güzel ifadelerle anlatılmıştır
Milli kültürü yozlaştırılmış bir milleti,milletin sosyalisti bile kurtaramaz.Biz onun için milli kültürümüz,geleneklerimiz,tarihimiz üstüne titreriz.
