Milliyetçilik
En değersiz gurur, milli gururdur. Bu, onunla gurur duyandaki bireysel özelliklerin yoksunluğunu ele verir. Çünkü insan neden milyonlarca insanlarla paylaştığı bir özelliğe tutunma gereği duyabilir ki başka türlü? Dikkate değer kişisel niteliklere sahip olan, sürekli göz önünde bulundurduğu ülkesinin hatalarını açıkça görebilecektir. Ama dünyada gurur duyabilecek hiçbir şeyi olmayan her zavallı aptal gurur duyabilmek için son çare olarak ait olduğu ülkesi ile gurur duyar.
Osmanlıca Yazarak Bir Halt Başardığını Sananlara İthafen
Osmanlıca bir lisan değil, bir bürokratik jargondur. Çok hoş bir bürokratik dil olduğu kesindir. Bütün imparatorlukların böyle bir bürokrasi jargonu vardır. Sokaktaki insanın bilmeyeceği veya herhangi bir okumuşun yazamayacağı şekilde yazar ve konuşurlar.
"Harf devrimini yaptık, Osmanlıcayı öldürdük" gibi sloganların anlamı yoktur. Çünkü bunlar zaten çok kimsenin bilemeyeceği, kullanamayacağı bir jargondu, ama hiç şüphesiz o kültürün dili ve zenginliğidir. Yaşatılması için yapılacak tek şey vardır, sızlanmayı bırakıp hiç değilse ilgili uzmanların ötesinde, herkesin değil ama ilgilenenlerin okuyup öğrenmesi çalışması gerekir.
Latin harflerini sadece Türkçenin imlasına ve ses uyumuna uygun olduğu için benimsedik; yoksa bazılarının ifade ettiği gibi bir medeniyet değişimi ve savaşı değildir. Alfabe ile milliyetçilik olamaz. Zaten bu alfabenin sahibi olan Romalılar da artık yaşamıyor.
Sayfa 355 - undefinedKitabı okudu
Anadolu Türk aşiretlerinin hayatı ıstıraplarla doludur. Onlar bu acılarını yanık türkülerle ifade etmeye çalışmışlardır.
Sayfa 325 - ÖTÜKENKitabı okudu
...sana anlatmıştım, neydi milliyetçilik?
-İnsanın, kendi çıkarlarına, milletinin çıkarlarını tercih etmesi, kendinden önce milletini düşünmesi.
-Evet, ülkücülük ise, böyle düşünen bir kimsenin, harekete geçmesi, düşüncelerini fiiliyata dökmesidir.
Sayfa 333Kitabı okudu
Milliyetçilik, Bolivya dağlarında öldürülen Arjantinli maceracı serseri Guevera için zırlayıp da, sıra Kazak kahramanı Osman Batur'a gelince susmak hiç değildir.
ATATÜRK OLMASAYDI, Milliyetçilik duygusundan yoksun kalmıya devam edecek ve eşiğinde olduğumuz Ümmetçilik kazanına düşecektik. Çok farklı görüşler içinde, hiç bir zaman sağlam bir bağ olamamış şeklî din kardeşliği perdesi ardında ya Arap, ya Acem (İran) şoven milliyetçiliğinin potasında kaynıyacaktık: Bilhassa URUBE (Araplaşma-Araplaştırma düzeni) nin hammadesi olacaktık.
Atatürk bizi Türklüğümüze iade etti.
Sayfa 100Kitabı okudu
"Kimi din dalına tutunuyor, kimi milliyetçilik, kimi Kürtçülük; kimi ise nihilizme gömülüyordu.."
Siyonizm Yahudiliğe değil XIX. yüzyıl Avrupasının milliyetçilik ve sömürgecilik ruhuna bağlıdır.
" İslam'da "yerli" ve "yabancı'' sayılma ölçüsü, kan ve milliyet değil, "inanç"tır "
Sayfa 101 - Çıra Yayıncılık, 4. BasımKitabı okudu
