niçin tanıştırdılar bizi. ama
ne gereği vardı sanki. öyle
daha mutluydum. kim bilir,
öyle daha mutluydun sen de.
aynı vazoya konulmuş, renkleri
uyumsuz, farklı iki mimoza gibi.
ya da yolda
yürürken karşılaşmış birbirini
Sayfa 243Kitabı okudu
Her insan kendine güven kadar sermayesi olsun ister. Ancak kendi dışında cereyan eden büyük bir iradenin varlığına teslim olmak insanı çıldırmanın eşiğinden geri çekebilecek yegâne kuvvet. “ Ne gelirse göklerden geliyor,” diyebilmek. Yaşamın bize sunduğu rn büyük ödül bu. Kader işte.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Acaba kıyamet çoktan koptu da biz mi farkında değiliz ?
Hikmetini kaybetmiş hendesenin cürmüdür bütün çektiğimiz. Çünkü hırs insana özgüdür, onun mayasında vardır. Açgözlüdür insan, hoyrattır. Ödediği bedel her defasında artsa da unutkandır.
Pişenin kokusu aspiratörlerle emilmez, komşunun göz hakkı peşinen bilinir ki kazanılmış bir haktır.
"Bu mektubu bitirmek imkânsız. Sözcükler imkânsız. Seni kaybettiğimi biliyorum ama vedalaşamıyorum."
Sayfa 297Kitabı okudu
