Üzgünüm yok yok yok
Sahi, bu dünyada öyle bir yer var mıdır? Bütün insanların mutlu olduğu, bütün -kedileri köpekleri haydi haydi- örümcekleri bile incitmekten korkan, karıncaları ezmekten sakınan, tek bir çocuğun bile acı çekmesine göz yummayan insanların, sadece o insanların yaşadığı bir yer ?
Sayfa 23 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Üstelik kalbimin kapıları da açılmış.
Sayfa 22 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Söylesene, ağlamayı ne zaman unuttun?
Sayfa 19 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Ne zamandan beri başına bir kuş tüyü konduğunda ağzından burnundan kan boşanmaya başladı? Yaran o kadar mı derin? Kolun kanadın nerede kırıldı ?
Sayfa 19 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
İçinde hep aynı cümle:"Siz gidin, ben çok yorgunum.Konuşacak çok şey, yürünecek çok yol var. Oysa ben çok yorgunum.”
Sayfa 18 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Herkese yetecek kadar gözyaşı, herkese yetecek kadar tebessüm," der dururdun. Yapma! Fıtratında göç yazmadığı hâlde göçe kalkışan gafil bir kuşsun, o kadar.
Sayfa 17 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yorgunluk artık yüzünden bile okunmuyor senin, anla, o kadar yorgunsun.
Sayfa 17 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Anlatmaktan değil susmaktan. Yaşamaktan değil yaşamamaktan. O kadar yorgunsun.
Sayfa 17 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yorgunum. Yorgunsun.
Sayfa 16 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Şayanı hayrettir, artık adi bir mendil gibi ayak altında çiğnenen bu muhitte hâlâ bir saltanat, bir hükümet, bir varlık bulunduğunu sananlar vardı.