Yanında yürürken
Yürüyüşün o hüznüne kapılmam asla
Sensiz boş, bomboş bir evim
Sensiz doyumsuz, boş bir bedenim
Sensiz kendimi kırışıklıklarla bezerim
Ve eğer çok geç kalırsan,
Gömecekler yerin altına beni:
Sensiz yalnız, solgun ve çirkin.
Bırakın yürüyeyim. Bırakın kendi hızımda ilerleyeyim. Bırakın hayatın içimde ve etrafımda dolaşmasını hissedeyim. Bana heyecanlı olaylar verin. Bana beklenmedik dönemeçleriyle köşe başları verin.
Okur Takip Önerileri
Bizi zengin kılan sahip olduklarımız değil, sahip olduklarımız olmadan ne yaptığımızdır.
IMMANUEL KANT
Sayfa 201
