"
İnsanları sürprizlerle delirttiği gibi yine sürprizlerle öldüren hayat!
"
Sayfa 48Kitabı okuyor
Geceleri ben ağır, çok ağır bir taşın altında uyurum.
Gündüzleri hafif, çok hafif bir yaprağın ucunda yaşarım.
Gece beni taş ezer.
Gündüz rüzgar devirir.
Kanadıkça kanarım.
Hayallerimi o yüzden kanla yazarım.
Sayfa 43Kitabı okuyor
"
Siz bilmezsiniz ama kızlar babalarını çok severler.
Her halleriyle severler.
"
Sayfa 40Kitabı okuyor
Size bir sır vereyim.
Hep aynı kadın ölecek.
Hep aynı kadın doğuracak.
Hep aynı kadın kaçacak.
Her şey birdir.
Her şey birdir.
Her şey birdir.
O kadın... o aynı kadın... külliyen delidir.
Çalışmak istemiyorum...
Kahvaltı etmek de istemiyorum,
Sadece unutmak istiyorum...
Sayfa 25Kitabı okuyor
Limon ağacı nasıldır bilir misin? Şahane bir ağaçtır. Ve limon çiçekleri muhteşemdir ama gel gör ki meyvesini dilin damağın kamaşmadan yiyemezsin. Aşk da öyledir çocuğum...
Sayfa 24Kitabı okuyor
Kasıklarımda mağara gibi büyük bir yara.
Doğurmakla öldürmek arasında uzun ince bir ip.
Delirmekle yemek pişirmek arasında kısa kalın bir kalas.
Gidip geliyorum.
Gidip geliyorum.
Her adımda b_i_r_ş_e_y eziyorum.
Şimdi o şeyi üzerine kusacağım.
Şimdi o şeyle gözlerini oyacağım.
Şimdi bak... İyi bak ... ben o şey olacağım.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Hiçbir ev kadını kendini mutfakta asmaz.
Yemeklere yas sıçratmaz.
___
Sayfa 16Kitabı okuyor
Size kadınlıkla lanetlenmiş bir varoluş hezeyanı anlatacağım.
Sizi saçlarının ve ayaklarının ucu arasında olup biten şeylerden ibaret,
doğurmaya mahkum,
çocuklarını kaybetmekle mühürlü,
yalnız, yapayalnız bir kalabalıkta dolaştıracağım.
İçlerine açılan kapıların arkasına saklanmış kadınların delirerek bedenlerinden dışarı açtıkları pencerelerden bakacağım.
O pencerelerden tekrar ve tekrar ve tekrar kendimi aşağı atacağım.