“Çok ağlattınız beni, çok. Ama insan kötü şeyleri çabuk unutuyor. Bakın şimdi size çay demleyeceğim. Birlikte hatmi içeceğiz.”
Sayfa 34
“Siz bilmezsiniz ama kızlar babalarını çok severler. Her halleriyle severler”
Sayfa 40
“Ölüden avucuna hiç şarkı döküldü mü daha önce? Benim döküldü. Küçük oğlum öldüğünde, avuç avuç ninni döküldü avucuma”
Sayfa 27
"Bu evde bir zamanlar bir şair yaşamış diyor." "Başka?"
"Bu evde bir şair ölmüş diyor..."
"Öyle mi? Peki başka?"
il "
"Başka bir şey demiyor mu?"
"Diyor ama... duymak istemezsiniz..."
Size bir sır vereyim.
Hep aynı kadın ölecek.
Hep aynı kadın doğuracak.
Hep aynı kadın kaçacak.
Her şey birdir.
Her şey birdir.
Her şey birdir.
O kadın... o aynı kadın... külliyen delidir.
Tek bir göz yuvasında fırıl fırıl dönecek.
Kalın, ince, pembe, beyaz, mor tek bir dudak
aralanıp yerlere
tütsülenmiş, küflenmiş, küskün, titrek, kelimeler dökecek. Onları yerden topla.
Derin bir kuyu kaz. İçine at.
Ne varsa... ne varsa... ne varsa...
Hepsini içine at.