Mine ALÖRDEK️
@minealordek7_
Hiç.
7 Temmuz
111 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Anlaşılmak en sevdiğin giysilerinle gezmeye benziyor. 🤍
Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı. Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
Sen harflerin sağanağında bir şiir tut
Ben senin sesinden fotoğraflar çekeceğim. ☀️
Okur Takip Önerileri
Nedendir bilmem , kendime ağır geliyorum.
Dedim ya içimde tek bir agah yok, ama bir sürü var, hatta hepsi birbirinden öfkeli, yok yanlış söyledim aslında. Öfkeli değil de hüzünlü demeliydim,bir sürü yerine de bir buket.
Evet bir buket agah var içimde.
Çünkü ben bu dünyanın nasıl bir yer olduğunu görünce üstüme öyle bir hüzün çöktü ki, altında bir çiçek gibi ezildim.
Onun için de bu masmavi bir dünyada ne kokum kaldı ne de rengim.
Ben bir defterin iki sayfası arasında değilim,
milyonlar arasında kurutulmuş bir çiçeğim.✨
//🔺 
Haluk Bilginer
Yaşanması gerektiği için yaşanmış,daha fazla yaşanması doğru olmadığı için bitmiştir.
Artık düşünme,üstünde durma.
Hayatında olması gerekenler yanındadır, olmaması gerekenler uzağında.🤍
Bir nevi kimya ki âlimi yoktur,
tecrübe ettikçe biriken cahilliktir aşk!🌹
🤍🫴🏻
Dizginini bıraktığım kısraklığımdır şimdi sana hislerim
duyarsın tenhâlaştığında seslerini sana doğru dörtnala.
kırma, susma; incedir hevesleri.
durdurma, susturma; hissetmiyor musun
sustukça silindiğimizi?
🤍
Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim
Emeğin aşktan büyük bir hazine olduğunu senden
Zaman, kâküllerinden doğar topuklarından batardı
Al yeşil soluğum, yarasına döndüğüm, sözümün sahibi
Sevmenin, dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim.
//🔺 
Şükrü Erbaş
Benim bu halim senin bendeki tecelliyatın
Gözlerini, yüzümün en karanlık yerlerinde gizliyorum. Kimsenin görmediği çizgilerde. Ettiğim her duanın ardından ellerimi gözlerinin üzerine sürüyorum.
Yağmur damlaları düşüyor yüzüme.
Senin gözlerine... Gözyaşı oluyor.
İçimde gelecek zamanların korkusu var. Ürkek bakıyorum saatlere. Vakit sende duruyor.
Varsayalım ki ölmüşsün.
Varsayalım ki yaşıyorsun.
Ne fark eder?
Ne fark eder ki, yaşamla ölümün arasındaki tüm perdelerin kalktığı bir yerde?
Melekler peşi sıra odama doluşuyor. Konuşmaya cesareti yok hiçbirinin. Sözcükler sükûta düşüyor. Cızırtılı radyodan ölümü söylüyor eski bir türkü. Yaşam, kimsenin aralamadığı bir kapınun ardında kalıyor.
Duvarlar soğuk elleriyle omuzlarımı tutuyor.
