Göğü kaplayan kara küller, Mu'nun son parçalarını rüzgarlarla yeryüzünün her yerine taşıdı. Gök karanlık, insanlık sessizdi. Tanrının yolundan sapanlar yüzünden tüm insanlık, acunun ikinci devrinin ilk felaketini yaşamış, bedelini en ağır şekilde ödemişti.
Soğuyan topraklar ve yıkımın getirdiği korkunun içinde tek umut, Mu'dan kurtulan iki savaşçının taşların üzerine çizdiği Oz işaretiydi.
"İnsan, diğer insanların arasında anlam kazanır. Kendimizi arayış çabamızı asla tüketmemeliyiz yoksa başka insanlar içinde kayboluruz ve yaşamımızın anlamı kalmaz. Ve varlığımızı anlamlandıran diğerlerine sevgi ile yaklaşmak ilk gayemiz olmalı. " mesajlarını veren bambaşka olay örgüsüyle insanın kendini bulmasına dair bir başyapıt.
KokuPatrick Süskind · Can Yayınları · 201821.9k okunma
Kötü insanlar, bize davranışlarını gerekçelendirebilmek için bizim değersiz olduğumuza inanma ihtiyacı duyar. Keşke hepimizin aynı olduğunu farketseler.
Her ne kadar roman olsa da orda yazılanlar ve kat kat fazlası Gazze topraklarında yaşanıyor. Anlatımı harika. Olayları veriş tarzı çok içtenlikli ve akılda kalıcı. İnsan olarak var olmamız gerektiğini toplumların bize atfettiği kimliklerden sıyrılıp çevremizdeki insanları "insan" formunda ele almalıyız. Bundan azı bizi yok eder.
Kitabın sonunu beğenmedim; Amerika'nın yardımsever ve herkesi kucaklayabilecek evrensel değerlere sahip olduğu algısı yaratmaya çalışmış yazar. Bunun böyle olmadığını hepimiz biliyoruz.