' Bu eve, en son babamın cenazesi için kasabaya geldiğimizde girmiştim. Ondan önce de Hasan'ın cenazesi için... Şimdi de halamınki... Cenaze evi dedikleri bu olsa gerek! '
' Hayatımı nasıl yaşamalıydım? İşte bunu bilmiyordum. Borçlar, alacaklar, kefaretler, geçip giden seneler, anlamama engel oluyordu. İnsan, anlamayınca cesaret sahibi olamıyor. '
' Ben, sepya fotoğraflara bakarak büyüdüm. Büyümek böyle bir şey olmalı; bir sepyanın içinde yer almak, sonra da renklenerek alakasız bir şeye dönüşmek... '