Girişte, tam odadan kendimi dışarı attığımda, az kalsın uşağın Johann'a çarpıyordum. Utanmış ama aceleyle hemen önümden çekildi ve benim için ön kapıyı açtı. Sonra o kısacık anda gözyaşları arasında ona baktım, yaşlı adamın yüzü aniden aydınlandı. Bu kısacık anda, çocukluğumdan beri beni görmeyen bu yaşlı adam beni tanıdı, anlıyor musun?