zaman unutulunca mısrı kadim yaşanabiliyor
kendimi unutunca seni yaşayorum
yaşamak
bu anı yaşamaktır
amon ra'hotep
veya tafnit
kim olduğumu bilmek istemiyorum
yalnız etrafında nefes almalıyım
acaba ot gibi yerden mi bittim
acaba denizlerde mi şaşırdım
ve zamanı nasıl unutmaktayım
zaman unutulunca mısri kadîm yaşanabiliyor
kendimi unutunca seni yaşıyorum
yaşamak
bu ânı yaşamaktır
ammon râ' hotep
veya tafnit
kim olduğumu bilmek istemiyorum
yalnız etrafında nefes almalıyım
dut bu â'ru ünnek pahper
kama pet kama tâ
mısır metinlerinde okuduğum cümleler
seninle okuduklarımsa büsbütün başka şeylerdi
seninle bir bahçedeyiz geliyor bana
orada hem var hem yok gibiyim
daha dogrusu bütün bir bahçe oluyorum
insanlığımdan çıkarak
kama pet
kama tâ
Bil ki Allah Teâlâ Cenneti, amellerin karşılığı yapmıştır. Mübarek cemâline bakmayı da âmel karşılığı değil bir lütûf ve keremi olarak vermiştir.
Şöyle buyurmuştur : «İyilik edenlere iyilik ve fazlası var. Yûnus, 26»
Cemâlullâh'ı görme, ihlâsın neticesidir. İhlâs Cenâb-ı Hakk’ın kutsî hadisle ifade buyurduğu üzere Allâh'ın sırlarından bir sırdır: «İhlas benim bir sırrımdır. Onu sevdiğim kimsenin kalbi ne koyarım.»
O'nun mübarek cemâline bakmak, O'nun kadim sevgisinin eseridir. İhlas da sevginin neticesidir. Sevgi ezelidir. Kulun onda bir rolü yoktur. Ameller, sevginin neticesidir. Kim Allah'ı severse, Allah onu, salih amele muvaffak kılar. Salih amele muvaffak olan kimseye ma'rifet nuru tecelli eder. Ma' rifet kötü ahlâkı ıslah eder. Ve onu iyi ahlaka çevirir. Çünkü ilim, âmeli gerektirir. Ma'rifet de güzel ahlakı gerektirir. Her ikisiyle âmel eden arifin cemaâli zuhur eder de o, Hak'kın cemâlini şifa'hen görür. Artık anla. Buna götüren sebep ihlâstır. İhlas, ister âmelden, ister pişmanlıktan doğsun, kulu tamamen Allah'a cezbeder (çeker).
«Allah gerçeği söyler, O, yola iletir.»
acaba ot gibi yerden mi bittim
acaba denizlerde mi şaşırdım
ve zamanı nasıl unutmaktayım
zaman unutulunca mısri kadîm yaşanabiliyor
kendimi unutunca seni yaşıyorum
yaşamak
bu ânı yaşamaktır
ammon râ' hotep
veya tafnit
kim olduğumu bilmek istemiyorum
yalnız etrafında nefes almalıyım
dut bu â'ru ünnek pahper
kama pet kama tâ
mısır metinlerinde okuduğum cümleler
seninle okuduklarımsa büsbütün başka şeylerdi seninle bir bahçedeyiz geliyor bana
orada hem var hem yok gibiyim
daha doğrusu bütün bir bahçe oluyorum
insanlığımdan çıkarak
kama pet
kama tâ
Akl” bağlamak kökünden gelen bir kelimedir. Anlamak ve idrak etmek, düşünme ve muhakeme etme ve doğruyu bularak onu sağlam bir yere bağlamak anlamına gelmektedir.
Akıl eşyayı olduğu gibi anlama ve anlamlandırma, güzel ve çirkini ayırt edebilme, doğruyu ve yanlışı kavrama kabiliyetidir.
Akl‐ı selim, ise hüküm ve kararlarda iki hayırdan daha iyi olan hayrı, iki şerden ehven‐i şerri bilebilme özelliğidir ve kâmil akla verilen isimdir. Buna “sağduyu” demek de mümkündür.
Allah Teâlâ buyurdu ki; “Yüzünü Allah’ın fıtrat üzere yarattığı hak ve hanif dini olan tevhide ve İslam’a yönelt. Ki Allah insanı bu fıtrat üzere yaratmıştır. Allah’ın kadim kanunu olan yaratılışında bir değişim söz konusu olamaz. Doğru, sabit ve hak din ve yol budur. Ama ne var ki insanların çoğu bunu bilemezler”
Akl‐ı selim, “yaratılışta Allah’ın insan kalbine koyduğu ilahî hakikatleri ve gerçeği kabul etmeye yatkın olan kabiliyet” anlamındadır.
acaba ot gibi yerden mi bittim
acaba denizlerde mi şaşırdım
ve zamanı nasıl unutmaktayım
zaman unutulunca mısrı kadîm yaşanabiliyor kendimi unutunca seni yaşayorum
yaşamak
bu ânı yaşamaktır
ammon râ' hotep
veya tafnit
kim olduğunu bilmek istemiyorum
yalnız etrafında nefes almalıyım
dut bu a'ru ünnek pahper
kama pet kama tâ
mısır metinlerinde okuduğum cümleler seninle okuduklarımsa büsbütün başka şeylerdi
seninle bir bahçedeyiz geliyor bana
orada hem var hem yok gibiyim
daha doğrusu bütün bir bahçe oluyorum insanlığımdan çıkarak
kama pet
kama tâ
MISRI KADİM
acaba ot gibi yerden mi bittim
acaba denizlerde mi şaşırdım
ve zamanı nasıl unutmaktayım
zaman unutulunca mısri kadîm yaşanabiliyor
kendimi unutunca seni yaşıyorum
acaba ot gibi yerden mi bittim
acaba denizlerde mi şaşırdım
ve zamanı nasıl unutmaktayım
zaman unutulunca mısri kadîm yaşanabiliyor
kendimi unutunca seni yaşıyorum
yaşamak
bu ânı yaşamaktır
ammon râ' hotep
veya tafnit
kim olduğumu bilmek istemiyorum
yalnız etrafında nefes almalıyım
dut bu â'ru ünnek pahper
kama pet kama tâ
mısır metinlerinde okuduğum cümleler
seninle okuduklarımsa büsbütün başka şeylerdi
seninle bir bahçedeyiz geliyor bana
orada hem var hem yok gibiyim
daha dogrusu bütün bir bahçe oluyorum
insanlığımdan çıkarak
kama pet
kama ta
Sayfa -10 - güneşli akışlarda açan yağmur, kaç dubledir?Kitabı okuyor