Bütün dostlarımı selamlarım! Umarım, uzun gecenin ardından gelecek olan sabahın kızıllığını hala görebilirler! Ben, çok sabırsız olan ben, onların önünden gidiyorum.”
Stefan Zweig’ın, eşi Lotte ile bir otel odasında birbirlerine sarılmış halde ölü bulunmadan önce yazdığı son satırları okudunuz. Bu mektup tükenmişliğin, umudun dibe vurmasının bir deklarasyonu.
Franz Kafka'nın Milena'ya yokluğunda bile yanında gibi hissettiği bir sevgi...fazla güzel ve özel.
“İçimde büyük bir ateş yanıyor, fakat kimse ateşin başında ısınmak için gelmiyor ve yanından geçenler sadece dumanı görüyor”
-Vincent
Reader Follow Recommendations
"Tüm hayatımızı,düşüncelerimizi kelimelerle ifade etme sanatına bilinçsizce hazırlanarak geçirdik”
-Vincent