Bu dalga nerede kırılacak ? Gittikçe kabarıyor öfkesi. Öyle kolay, öyle hafif bir cinayet değil bu kafasındaki; kendisine yenilecek. Bilirim onun öfke alametlerini, ta eskiden beri.
Yıllar, yüzyıllar geçip öyle bir zaman gelecek ki, Oceanus çözecek dünyanın zincirlerini,
yeryüzü yayılacak yayılabildiğince,
Tethys açacak yeni dünyaların kilitlerini,
Thule artık olmayacak dünyanın bir köşesi.
Diyeceğim odur ki, çocuk doğuranlardan daha mutludur hiç çocuk sahibi olmayanlar.
Çocuksuz yaşayanlar, anne baba olmanın insana mutluluk mu yoksa mutsuzluk mı getirdiğini bilmezler ve hiç tanımazlar birçok sıkıntıyı.
Ama evlerinde çocuk olanlar onları nasıl yetiştireceklerini, onlara ne imkanlar sağlayacaklarını düşünmekten sonu gelmez kaygılar içinde geçirirler zamanlarını.
Üstelik evlatları hayırlı mı değil mi bilemeden sarf ederler emeklerini.
Şimdi de, ölümlülerin başına gelebilecek en büyük kötülüğü anlatayım.
Birinin evladına mal mülk sağladığını, evladının da gelişip serpildiğini, örnek bir insan olduğunu varsayalım. Kahpe felek isterse, alır götürür onu birden Hades’in ülkesine.
Tanrıların bunca derdin üstüne insanlara çektirdiği bu acıdan sonra ne anlamı kalır çocuk doğurmanın ?
Bütün tanrılardan daha çok saydığım, ocağımın baş köşesine oturttuğum, destekçim Hekate adına yemin ediyorum. Kalbimi kıran hiç kimse cezasız kalmayacak.