Melis
@mmelisozkan
bir söz bir yara,bir kitap bin şifa.
İstanbul Üniversitesi -Cerrahpaşa
İstanbul
Sivas
50 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Kendimin peşindeyim.
Kendimin, yani hakikatin. Hakikatimin.
Tüm güçlü ve zayıf taraflarımla kendimin...
Yoldaşsız bir yolda; Tek kişilik bir yolda. Herkes gibi. Yalnız. Yürüyorsam düşe kalka,
Bil ki ısrarımdan. Israr etmek zorundayım.
Evet, kendimde ısrar ediyorum. Yolumda...
Çaresizim, yaralıyım,
Kendimle aramdaki mesafeyi kapatmak zorundayım.
Büyüklerim gibi. Büyüklerin gibi.
Efendimiz gibi. Ölmek zorundayım.
Bir an önce. Hiç değilse; ölmeden önce.
bazı zamanlar yunus emre hasreti çöküyor bünyeme
bizim yunus,bir selâm sun çöle dönmüş yüreklere
dizinin dibinde
Bu dünyada insana en çok azap veren şey, meşrebine uygun olmayan kimse ile beraber olmaktır.
Okur Takip Önerileri
Döner yine Kenân’a kaybolan Yûsuf, üzülme / Üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün, üzülme
İyileşir durumun ey gam çeken gönül kaygılanma / Geçer bu çılgınlığın, sakinleşir başın, üzülme
Dönmese de felek bizim arzumuzca iki gün / Bir kararda kalmaz devran her zaman, üzülme
Hafız, artık sus. Ah okumuz gök kubbesini bile delip geçer. Canına acı.
Kalpteki her şey söylenmez, bu yüzden Allah gözyaşını, iç çekmeyi, unutkanlığı ve uzun uykuyu yarattı.
nereye gitsem yakışmadım beni kim aklayacak
ne büyük bir yanılgıyım bu şehrin ortasında
"anlatsam
yarısında izin alıp gideceğiniz bir hikayedir burası
burası
dünya bizi nasıl kırdıysa öyle de gönlümüzü almamayı bildiği
yerdir"
Ne kadar ağladım, ne kadar inledim... fakat bir türlü duymadın. Herhalde sevgili, eşiğin, konağın pek yüksek!
Melis tekrar paylaştı.
İlk yaram işte bu benim, başımı okşa. Benim bütün yanlışlarımı ilk yarama bağışla.
Sayfa 19 - emine şimşekKitabı okudu
