"Oğlum" dedi,"ben her sabah evden işe diye değil,'Dur ben sana bir ekmek yapıp geleyim' diye çıkıyorum,ilk ekmeği ona götürüyor, kalanını mahalleliye satıyorum.Yani siz hepiniz,gönlümün ekmeğini yiyorsunuz, o tüh dedi diye..."
Ben bu hikayeyi bir yerden duydum ya da böyle mi olmuş dediğimiz , sıcacık, gönle oturan munis hikayeler..Şermin Yaşar'ın okuduğum ilk kitabı sonda olmayacak.
"Onun aşkı kimyasından bu Kara yüzüm altın oluverdi.
Evet senin lütfunun mutluluğuyla toprak altın olur
Eğer okuduklarınız bizimkiyle aynıysa yırtıp atın kitaplarınızı
Çünkü aşk ilmi hiçbir kitapta yazmaz"