Beğensek de beğenmesek de içinde yaşadığımız dünya son yüzyılda büyük ölçüde değişmiştir. Bazı insanlar bu değişikliği durdurmak, daha saf ve daha basit bir çağ olarak gördükleri çağa geri gitmek isterler. Fakat tarihin gösterdiği gibi geçmiş o kadar güzel değildi. Modern tıp olmadan yaşamak zorunda olmaları ve kadınlar için doğum yapmanın son derece riskli olmasına karşın, ayrıcalıklı bir azınlık için yaşam yine de hoştu. Ama nüfusun büyük çoğunluğu için berbat, çirkin ve kısaydı.
neticesi para kazanma gibi "sosyal fayda" esasına dayanmayan "okumak" zararlıdır ,insanın gözleri sulanır/bozulur.ayrıca okumak son derece tehlikelidir ve zararlıdır.çok okuyanlar hep anarşist olmuşlardır , anarşist olmamışlarsa asapları bozulmuş ve zıvanadan çıkmışlardır.bu yüzden birer potansiyel tehlike arz ederler.kitap insanın karnını doyurmaz , kitaba vereceğin parayla çorum leblebisi ,antep fıstığı, hacıbekir lokumu , mevlana şekeri al ; boğazına iyi bak.
Kitaba para vermek , okumak , evde bulundurmak meczupların işidir.müslümanlar geç de olsa kapitali keşfettiler.artık okumak , müslümanlar için farz değildir ;para kazanmak farzdır.para kazanan ve okuma gibi bir eylemin içinde bulunmayan müslümanlar piyasada tarz ve imaj yaparlar.imaj :bir modern/ postmodern çağ putu!
-Hasan Aktaş
Modern insan klinikte doğuyor ve klinikte ölüyordu: O halde aynı zamanda bir klinikte yaşamalıydı! - Bu istemi daha kısa süre önce ünlü bir yapı sanatçısı ortaya atmıştı, iç düzenleme alanında reform yapan bir başkası ise, insanın insana birlikte yaşayarak
güvenmeyi öğrenmek zorunda olduğu ve kendini dıştan ayırarak kapanma hakkının bulunmadığı gerekçesiyle konutlarda sürmeli duvarlar istemişti. O sıralarda tam da yeni bir çağ başlamıştı (aslında her an bir yenisi başlar), ve yeni bir çağ yeni bir üslubu gereksinirdi.
Bir kalp manifestosu;
Modern hayat, teknoloji, markalar, alışveriş merkezleri, kalabalıklar, dört bir yanımızı sarıyor.
Hayatımızı, kalbimizi çalmak istiyorlar…
Bize “siz de sıradanlaşın, makinenin bir parçası olun, artık teslim bayrağını çekin” diyorlar.
İçten, karşılıksız davranışları terk edip kendileri gibi rol yapmamızı bekliyorlar.
Çocuklar
