“Istırap ve umutsuzluk, ta yüreğimin derinlerine sızmıştı; hiçbir şeyin yok edemeyeceği bir cehennem taşıyordum içimde.”
Akademide çoğu kişinin günlerinin böyle geçtiğini gözlemliyorum
Yapraklar sararıp döküldüğünde, işimin de sonlarına yaklaşmıştım ve geçen her gün,başarımı daha net bir şekilde sergiliyordu. Ancak kaygılarım coşkumu bastırıyordu ve ben en sevdiği işle uğraşan bir sanatçıdan çok, madenlerde çalışmaya mahkûm bir köleye ya da sağlıksız başka bir ticaretle uğraşan birine benziyordum. Geceleri üstüme ağır bir humma çöküyor, tedirginliğimi iyice
artırıyordu. Yaprak düşse ürküyor, bir suç işlemişim gibi akranlarımdan köşe bucak kaçıyordum.Kimi zaman da perişan halimin farkına varıp korkuya kapılıyordum. Beni ayakta tutan tek şey,
idealimin verdiği enerjiydi. Zorlu çalışmalarım yakında sona erecekti ve vücudumu hareket ettirmek ya da keyifli vakit geçirmek başlamakta olan hastalığımı iyileştirecekti. Yaratma işim bittiğinde kendime, bunların ikisini de yapacağıma söz verdim.
Eğer kendinizi adadığınız çalışma, sevginizi zayıflatmaya ya da değerini hiçbir zaman
yitirmeyecek basit zevklerden aldığınız hazzı yok etmeye başlamışsa o çalışma mutlaka kural dışı,
yani insan zihnine aykırıdır. Bu kurala her zaman uyulmuş olsaydı, kimse uğraşlarının aile sevgisiyle
gelen dinginliği bozmasına izin vermeseydi, Yunanistan boyunduruk altına girmez, Caesar ülkesini kurtarır, Amerika aşama aşama keşfedilir, Meksika ve Peru imparatorlukları yok edilmezdi.
Yaşamayan hiç kimse bilimin, insanın aklını
nasıl başından aldığını bilemez. Diğer çalışmalarda ancak sizden öncekilerin gittiği noktaya kadar
gidebilirsiniz ve öğrenilecek yeni bir şey yoktur, oysa bilimsel çalışmalarda keşif ve yenilikler için
tükenmez kaynaklar mevcuttur. Belli bir çalışmayı yakından takip eden ortalama zekâ kapasitesine
sahip biri dahi, o alanda mutlaka büyük bir yetkinlik kazanır
Kimya, doğa felsefesinin çok ilerleme kaydedilmiş ve
kaydedilecek bir dalı olsa da bilimin diğer dallarını da ihmal etmediğimi söylemeliyim. İnsan ilminin
yalnızca bu dalıyla ilgilenen birinin, iyi bir kimyacı olması beklenemez. Eğer ki amacın küçük bir
deney adamı değil de bir ilim insanı olmaksa doğa felsefesinin, matematik dahil tüm dallarına
katılmanı tavsiye ederim
“Bunca şey gerçekleştirildi
şimdiye kadar,” diye haykırdı Frankenstein'ın ruhu; “bense fazlasını, çok daha fazlasını başaracağım.
Benden önce bırakılan izleri takip ederek yepyeni bir yol açacak, bilinmeyen güçleri araştıracak ve
yaratılışın en derin sırlarını dünyanın gözleri önüne sereceğim.”
Yeryüzü benim için çözmek
istediğim bir sır gibiydi. Anımsayabildiğim ilk duyguların arasında merak, doğanın gizli kanunlarını
öğrenmek için yapılan azimli araştırmalar ve öğrendikçe duyulan, kendinden geçercesine bir mutluluk
vardır.
Destiny was too potent, and her immutable laws had decreed my utter and terrible destruction.
Sayfa 36Kitabı okudu
Hiç dostum yok, Margaret. Başarının heyecanıyla tutuştuğum anlarda sevincimi paylaşacak kimsem olmayacak. Hayal kırıklığına uğrasam, etrafımda beni derdimden uzaklaştırmaya çalışacak kimseyi bulamayacağım. Evet, belki düşüncelerimi kâğıda
dökebilirim ama bu, duyguları aktarmak için çok yetersiz bir yöntem. Oysa ben, beni anlayabilecek,
bakışları bakışlarıma karşılık verebilecek birinin dostluğuna muhtacım. Romantik olduğumu düşünebilirsin belki canım kardeşim, ama gerçekten bir dost arzusuyla yanıp tutuşuyorum. Hem kibar
hem cesur, eğitimli olduğu kadar akıllı, zevkleri benimkilere benzeyen, yaptığım planları beğenecek ya da değiştirebilecek hiç kimse yok yakınımda. Öyle bir dost şu zavallı kardeşinin hatalarını nasıl da
tamir ederdi, bir bilsen!
Cesaretimin ve kararlılığımın
sağlamlığına diyecek yok, ancak umutlarım bocalıyor ve moralim sık sık bozuluyor. Büyük sabır
gerektiren güçlüklerle dolu, upuzun ve zorlu bir yolculuğa başlamak üzereyim. Yanımdakilerin moralini düzeltmekle kalmayıp onların morali bozulduğunda kendiminkini de yüksek tutmam
gerekiyor.