DÖRDÜNCÜ ŞARKI
Ne Mohaç, ne Mercidabık, ne yeni ne sabık
Zaferlerimiz dayanmadı. Yalnız kromda ve güreşte birinciydik artık.
Eski kahramanlıklarımızdan başka
İleri sürecek neyimiz kalmıştı dokuz yüz kırk dokuzda.
Sayfa 132 - İletişim
Millet artık çaya şeker atmıyor ya da benim gibi yarım şeker atıyor.
Bir pakette 360 adet kesme şeker çıkıyor. Kesimleri küçültüp 720'ye yükselttikleri ayrı bir seçeneği de sunsalar, her sabah şekerleri kırmak için Mohaç meydan muharebesi yapmaktan kurtulacağız gibi sanki.
Ayrıca kahve ya da kafelerde diğer yarımını çöpe attıkları için, çöpte şeker dağlarından geçilmiyor.
Yazık yani israf.
Kendi kendimize yetecek bir ülke iken dışarıdan şeker ithal etmek zorunda kalıyoruz.
Zaten araştırmalara göre diğer türler de de ithalatın %60'ı israflar yüzünden imiş.
Yazık yazık kendi ülkemizi kendimiz batırıyoruz.
"29 Ağustos 1526 tarihindeki Mohaç zaferi Avrupa tarihinin değiştiği bir olay, Türklerin imparatorluğunun zirve noktası olarak kabul edilebilir. Yaklaşık 400 yıl sonra, 30 Ağustos 1922'deki Dumlupınar Başkumandanlık Meydan Muharebesi'nde kazanılan zaferse, Türklerin Küçük Asya'daki anavatanlarını savunmalarının zaferidir ve beklenen bir başarıdır. Hatta şunu da ifade edebiliriz; 26 Ağustos 1071 Türklerin Anadolu'ya giriş tarihidir;
26 Ağustos 1922 ise Anadolu'dan asla çıkmayacağımızın belgesidir."
İlber Ortaylı
Sayfa 89 - Kronik Kitap / 4. Baski
Süleymaniye'de Bayram Sabahı - Yahya Kemal Beyatlı
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeğe yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanad, yerde ayak sesleridir.
Bir
Kısa zamanda çok az şehit ve yaralıyla Mohaç cengini
kazandı ordu, ki bu savaş günü 29 Ağustos'tur. (Bu üç büyük
Ağustos savaşından biridir. Birincisi 1071 Malazgirt, ikincisi
1526 Mohaç, üçüncüsü de 1922 Büyük Taarruz'dur.)
Süleymaniye'de Bayram Sabahı - Yahya Kemal Beyatlı
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehâbetli sabah oldu Süleymâniye`de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeye yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanat, yerde ayak sesleridir.
Bir