Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
bir divan peygamberi: hafız-ı şirazi
muhtemelen seçkin bir aileden gelen, o dönemin önemli eserlerini okumuş ve kendini geliştirmiş hafızı şirazi, özellikle yazdığı gazellerle dünyanın birçok noktasında tanınmış ve fars edebiyatı'nda kendine önemli bir yer edinmiştir.
benim ilgimi çeken yanlarından biri ise, hâfız’ı hammer’in çevirisinden okuyan ve onun şiirlerine olağanüstü
öncelikle kitaba henüz başlamamış bireylerde ön yargı oluşturmak istemediğim için onların bu incelemeyi okumasını tavsiye etmiyorum.
İran kültürüne ilgim kiyarüstemi filmleriyle başladı, mohsen namjoo şarkıyla had sahfaya ulaştı. Bu ilgimi en ilgili olduğum alana, okumaya yöneltince de ilk olarak ömer hayyam’ın rubailer’ini okudum. Hepsi çok derin anlamlar barındıran ama türkçe haliyle okuduğumdan sığ kalan dörtlüklerdi. Biraz hayal kırıklığıyla bitirdim ömer hayyam’ı. Sonra kiyarüstemi’nin filmine de adını veren “rüzgar bizi götürecek” radarıma takıldı. Çok büyük beklentilerle başladığım bu şiir kitabında; neredeyse her dizede aynı kelimeleri, her şiirde aynı olayları okumaktan gına geldi. Koca bir kitap boyunca sanki sözcüklerin yerleri değiştirilip değiştirilip sunulmuş gibiydi. Ayrıca diğer okurlar şiirlerdeki “aşk”ı nasıl değerlendirdi bilemiyorum ama ben bir kadın olarak, bir kadının bir adama neredeyse taparcasına aşık olmasına varlığını onun varlığına bağlamasına pek “aşk” olarak bakmıyorum.
Beğenmeme sebebim gerçekten şairin şiirlerini beğenmemiş olmam mı yoksa farsçanın çok derin bir dil olması ve hangi dile çevrilirse çevrilsin özündeki anlamı karşılayacak kelimeleri bulmakta zorlanıyor olması mı işte bunu hiçbir zaman öğrenemeyeceğim sanırım.
Öncelikle İlber Hoca’nın konuşmalarını düşünüp bu kitabı anlar mıyım acaba demeyin. İlber Hoca’nın kitapları konuşmalarından daha anlaşılır emin olun. Yani kitabın dili oldukça akıcı zaten soru cevap şeklinde ilerlediği için daha da rahat okunuyor.
Kitabı okuyunca dedim ki, söyle Kalemucu, bu kitabı 20’li yaşlarda okusaydın (tabii yazılanları
"Hüznümün gözümden okunmayan hali"
Mohsen Namjoo Ey Sareban şarkısı geldi hatırıma. oysa Ne çok şey söylüyor gözleriyle. Şimdi ise 1832 de yaşamış ve ağır ağır giyotine giden başka bir çift gözün neler söyleyeceklerine bakalım...
Dünyamızın çektirdiği acılarından kısa bir kesit sunan yazar, dönemi ve buna mukabil dönemin
160 syf.
·
Not rated
Gulam Hüseyin'i, İranlı sevdiğim bir yönetmen olan Asghar Farhadi sayesinde öğrenmiştim. Katıldığı hemen hemen her platformda Gulam Hüseyin'in hikayelerinden ve romanlarından çok şey öğrendiğini dile getiriyordu. Merakımı ilk o zaman cezbetmişti. Kitabı ilk çıktığı sıralarda almıştım ancak bir türlü fırsatını bulup okuyamamıştım. İyi ki de o zaman almışım çünkü şu sıralar yeni basımı ve satışı yok.
İran kültürüne dair beslenme kaynaklarımız her ne kadar sınırlı olsa bile ilgiyle takip ediyorum ben de. Sanırım hayatımın bir dönemine dokunan Füruğ, Sadık Hidayet, Mohsen Namjoo, Marjan Farsad, Abbas Kiyarüstemi gibi önemli isimlerin de bunda büyük bir payı var. O yüzden de bulduklarımı da hemen okumaya, izlemeye ve dinlemeye çalışıyorum.
Öncelikle kitabın çevirmenlerinden bahsetmek istiyorum çünkü gerçekten büyük bir övgüyü sonuna kadar hak ediyorlar. Hemen hemen bütün Sadık Hidayet ve Füruğ eserlerinden tanıdığımız, Makbule Aras ve Farhad Eivazi var. Yine büyük bir çevirinin altından rahatlıkla kalkmışlar. Onların yaptıkları çeviriler motamot olmuyor. Her bir kelimeyi de dipnotlar kısmında uzun uzun anlatıyorlar. Bu da bize okuma esnasında büyük bir kolaylık sağlıyor.
Kitabımız "Bayel" adı verilen hayali bir şehirde geçiyor. Kimi kaynaklara göre ise böyle bir şehrin olduğu da söyleniyor. İç içe geçmiş olayların hem kısım kısım hem de bütünüyle bir anlam oluşturduğunu söyleyebildiğim, insanların köydeki yaşamlarından kesitler sunan sekiz öyküden oluşmakta. Öyküler uzun uzun diyaloglarla anlatılmış. Her öykü bir hüznü barındırıyor ve hüzünleri de hiç yabancı gelmiyor.
