“Ararsam açar, Ararsa açarım…
Gel desem gelir, Gel dese giderim…
Ne ikimizi ayırabilirler.. Ne tekrar olabiliriz…. Ne de birbirimizi unutabiliriz… Öyle işte!
Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
“mesela ben çok gülerdim. çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. Ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç fark ettim işte, bazı konuları aşamadım, bazı şarkıları susturamadım, bazı cümleleri unutamadım.”