Mehtap (@mplmhtp) İletileri

Unutuyorum ondan sonra... Yağmur tenini ıslak bir sonbahara bıraktığında unutuyorum, İnsanlar sokaklarından evlerine çekilip köpeklerde uyuduğunda, İki kıyının homurtulu yorgunu iskeleye yanaştığında; dumanları senden habersiz gökyüzüne karıştığında unutuyorum... Gecenin bir köşesinde sana fısıldayamadığımda; Saçlarının arasında dolaşan sahipsiz birkaç dünle karşılaştığımda; Herhangi bir uyanışın komşu yastığında, uykusunu alamamış bir düşte ve kendini tekrar eden her yorgunlukta unutuyorum. Görüntüler birbirine karıştığında, savaş tekrar başladığında, şehrin her köşe başı tutulduğunda unutuyorum. Hikayeler sadece birbirine benzediğinde, kelimeler sadece bedenlerini aradığında, bitmeyen kış boyunca sokağın bir köşesinde soğuktan kaçmaya çalışan minik kediler ölmeye başladığında ve hatırlamaya dair tüm eklemler sessiz bir dolunayla beraber tutulduğunda Unutuyorum.

Reklam

Mehtap

@mplmhtp·

22 Haz 17:13

Ne unutacak kadar nefret ettin, Ne de hatırlayacak kadar sevdin beni. İçimde öldürülecek bir anı bile bulamayan iki yarım kaldık Tamamlayamadık bizi. Ne yani? Gözleri sana benzeyen bir kızımız olmayacak mı şimdi? Başkaları mı sevecek seni? Başkalarımı tutacak ellerini? Al geri veriyorum yanlış kapılara vurduğun kilitleri! İçimin mavisi senin okyanusundandı halbuki..