pek çok baba evledanı kaybetti ama o, canı alan her şeye kadir tanrıydı, o hiç değişmez ve sırrına erilmez ilahi iradenin eliydi. ibrahim de böyle olmadı. ona daha ağır bir sınama uygun görüldü ve ishakın kaderi bıçakla beraber, ibrahimin eline teslim edildi. ve o, o ihtiyar adam biricik umuduyla orada durup kaldı. şüphe etmedi, korku ve endişeyle sağa sola bakınmadı, dualarıyla göklere meydan okumadı. o onu sınayanın her şeye kadir yüce tanrı olduğunu biliyordu, o ona emredilenin fedakarların en büyüğü olduğunu biliyordu, fakat o tanrı buyruğu olunca hiçbir fedakarlığın haddinden büyük olmadığını da biliyordu - ve bıçağı çekti.
hayatın oyununa gelip hep en iyisini ümit edenler çabuk ihtiyarlar, en kötüsüne hep hazırlıklı olanlar ise, erken ihtiyarlar ancak iman edenler ebedi gençliği muhafaza eder.
birey "ahlaken" tanrıya değil tümele sorumludur ve niyete göre değil eyleme göre değerlendirilir. dini koruyan temel faktör tümeldir ve genel geçer etiğin yayılmasına olanak tanır - din örnek tanrı fikrine yer vermez dinsellik aktarım gerektirir