hakikatin tarihinin modern evresinde, filozof ya da bilgin ya da hakikati arayan herhangi bir kimse, kendini dönüştürmeksizin, kendiyle uğraşmaksızın, kendi üzerinde çalışmaksızın yalnızca bilgi aktları aracılığıyla kendini tanımaya, dolayısıyla hakikate ermeye kâbil sayılmıştır...Böylece, bilgide muazzam bir ilerleme ve yığılım mümkün olmakla birlikte, bu bilgi ya da bu bilgi ile varılan hakikat, hiçbir surette "özneyi kurtarmaz" artık.