“Denetim odaklı korku kültürü” ve “gelişim odaklı değerler kültürü” nü okuyan kişinin özüne katmaya ve anlamlandırmaya çalışan bir kitap. Kitabı okurken üzerine en çok düşündüğüm şey ise, bir eylemin sonucuna eylemin sürecinden çok daha önem verdiğimizdi. Şimdiyse öğrendim ki bir eylemin süreci, yolda öğrendiklerimiz, çabalarımız, kendimizi geliştirmek için yolda bulduklarımız veya kaybettiklerimiz;
asıl önemli olan bunlar.. Bunlara önem vermeden, eyleme geçtiğimiz işin sonucu istediğimiz kadar kendi lehimize gelişsin, hiç ama hiç anlamı yok.. bu hayat benim ve mutlu olabilmek için maceraya odaklanmam gerekiyor, sonuç artısı olabilir ama o yolda bir şey öğrenmeden ilerlemek kesinlikle eksisi..
