O kadar çok kişisel gelişim, deneme ve felsefe kitabı okudum, bir sürü psikologtan dersler dinledim ama görüyorum ki hepsi yanılıyor.
Hayat bir dengedir, iyi hissetmek için her zaman nefreti, kıskançlığı pozitif duygulara dönüştürmeye gerek yoktur.
Hatta bazen bu delirtir insanı.
Kıskançlık, haset, kin ve hüzün gibi bir dolu duygunun yaşanması gerekir.
"Kötü şeyleri görme" veya "Kötü hislerin yerini iyi hislere bırak" gibi cümleler tamamen safsatadır.
Bütün duyguları dengede tuttuğun sürece huzurlu olsun. Hiçbir duygunun yerini başka bir duygu dolduramaz.