Arkebakterisi
Arkebakterisi
@mucella_7
Çalışmadığın gün ziyandasın!
Tıp
72 reader point
Joined on October 2018
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kadın Doğum Stajı alırken okumaya başladığım kitap.
Dersler bittikten sonra okuduğum için öğrendiğim tüm konuların somutlaştırılmış hali gibiydi ve çok verimli oldu.
Pratisyen hekim olduğumuzda doğum yaptıracak yetkinliğe sahip olmamız bilincine ulaştırıyor, bunu hatırlatıyor.
Bu açıdan varsa kararsız kalan tıp öğrencisi olarak okumalı mıyım diye düşünen, bence okunmalı :)
İnsanların 'Doktorlar para için sezeryan yapıyor ' gibi söylemlerle sürekli her şeyden doktorları sorumlu tutmalarına karşın hocalarımızın malpraktis davaları, şiddet gibi çekinceleri arasında bir köprü kurmuş adeta. Her iki tarafın isteklerini-şikayetlerini iki taraf da birbirini anlayacak şekilde anlatması, kutuplaştırmadan,iki ucu da kötülemeden anlatması çok saygı değer bir çalışma olmasını sağlamış.
Nitekim etraf kendi söylediğini tek doğru kabul edip karşı gördüğü tarafı suçlayan, insanları kutuplaştıran insanlarla dolu zaten.
Benim bu kitapta özet olarak anladığım şey ise;
İnsanlar sürekli sorumluluktan kaçıyor. Hem istediğim olsun hem garanti olsun. Kötü bir şey olursa da sorumlu bir başkası olsun zihniyetine sahipler.
Bu kitap bu açıdan çok değerli. Çünkü hastalar değiştiğinde, bilinçlendiğinde sistem de onların bu isteklerine karşılıksız kalmayacaktır diye düşünüyorum.
Bizlerin de taleplere karşılık verecek kadar - daha fazlası da olur tabiki :) - yetkinliğe ulaşmayı talep etmemiz gerekiyor.
Çok çalışmamız gerekiyor.
'Gençliğimizi nasıl değerlendirebiliriz' sorusuna yazılmış reçete niteliğinde bir kitap.
İçinde hap bilgiler var, benim de yaş itibariyle birçoğunu deneye yanıla keşfettiğim.
Benim keşfedişlerimdeki en büyük engel çevrenin bu kadar çalışmana gerek yok, ilerde bıkıyorsun, şimdiden böyle olursan ilerde sıkılırsın tarzı söylemleri oldu.
Ve bunlara kulak asıp kendimi ,biraz da zorla,yavaşlattığım oldu ancak gerek yokmuş buna, siz böyle yapmayın :')
İkinci çok haklı bulduğum yer de, dersin kalıcı kalması için ders sonunda onu ezbere okumaya ya da anlatmaya çalışmak. Ve bunu bir arkadaşınla müzakere etmek tadından yenmeyen verimi getiriyor.
Bir şeyler biliyor olsanız bile mutlaka okuyun. Çünkü insan beyni bir şey ne kadar tekrarlanırsa ona o kadar çok inanıyor. Bizde çalışmayı ve üretmeyi teşvik eden kitapları sık tekrar edersek, engellerin bizi yolumuzdan vaz geçirmesine karşı panzehir yapmış oluruz.
Ben ara sıra, sıkılınca -yorulunca-bunalınca özellikle de kafamdan 'çalışsam da bir şey olmuyor, çalışmayanlar daha çok başarılı oluyor' fikirleri geçtiği zaman bir daha okumaya karar verdim inşallah.
Not: Kitabı Sertâç Kitap Yarışmaları'na katılmak vesilesi ile okumaya öncelik verip okumuş oldum. Ödüllü kitap yarışmalar yapıyorlar. Instagram'dan takip edebilirsiniz. Ve siz okumak için ödüllü yarışmaları beklemeyin :)
Not2: Bence arkadaşlarınıza bu kitabı okuyana kadar onunla konuşmayacağınızı söyleyerek terör uygulayın :) Sadece sizin bildiğiniz bilginin toplumda geçerliliği tabiki olmayacaktır.
Her ne kadar kitabın dilinden dolayı gene popülarist bir kitap okuyorum herhalde diye kendimi sorgulasam da anlattıklarının gerçekliği beni içine çekti.
İlk başta sosyal medyanın hayatlara girmesiyle yaptığı işleri minimalize eden babaanne, her ne kadar sonradan işin arka yüzünü öğrensek de gerçekçi geldi bana.
Okurken bu kadar basit bir dille bu kadar sahici karakterler yazmak, helal olsun dedirtti bana.Sayfaların arasına saklanmış günlük hayattan gözden kaçırdıklarımıza ya da göremediklerimize atıflar çok güzel yerleşmiş.
Dublör kahraman hemşire, bilime katkı yapmaya çalışan (!) müdür, yalan ve kurgu, tezgahı devrilen KHK'lı eski kaymakam, geçmişi olmayan bir ameliyat hemşiresi, başına gelmeyen kalmamış anne ..
Kabak tadı vermeden tüm hayatlardan kalplere dokunulmuş. Sadece ana karakterler değil yardımcı tüm karakterler çok şey anlatıyor.
Ancak sonunu sevemedim. Madem işleri bir sonuca bağlayacaktık, Bilge'nin amacından başlayabilirdik. Anlattığı yalan dünyayla kalakaldım :)
Üç yıl sonra birini hayallerine kavuşturup diğerini sebepsiz deli ilan etmek de fazla hızlı yazılmış bir son gibi geldi bana.
Korkudan mı aklını kaybetti yoksa eski eşi mi bir şeyler yaptı ?
Kitap bittikten sonra fark ettiğim ayrıntı : Bölüm başında .... 'nın anlattığı diye başlaması. Herkesin kendini anlattığı başta belirtilmiş.
Son olarak almak isteyenler için mutlaka okunması gereken kitaplar arasına yer vermem belki ama kitaplığımda olmasını isteyeceğim bir kitap.
Bir şeyler hissetmek için kitabın kapağına melûl melûl bakıp iç geçirmek mümkün çünkü :')
Reader Follow Recommendations
Kitap hakkında daha önce bir incelemenin olmaması beni şaşırtmadı. Nitekim çok zor bir kitaptı :) İslam dünyasındaki hastanelerle ilgili her bir bilgi ele alınıp değerlendirilmiş, tutarlı olanlar gerekçeleriyle belirtilmiş , kabul edilen görüşlerin neden kabul edildiğine ya da edilmediğine dair açıklamalar yapılmış detaylı bir araştırma kitabı. Tabi bu onu biraz akışkanlıktan uzaklaştırsa da araştırma kitapları da öyle roman gibi okunmaz zaten.
Kitabın güzel kısmı şu ki : İnsanların her duyduğuna inanmaması gerektiğini,elde ettiğimiz bilgileri birbiriyle karşılaştırarak, doğruları yanlıştan ayırarak, onları kendi istediğimiz şekillere sokarak değil, oldukları şekilde ortaya çıkarıp en sonunda da sentez ederek sunmak gerektiğini öğretiyor. (Bunu anlatmıyor, kendi uygulamalı olarak gösteriyor)
Son olarak bu bir 'tavsiye kitabı' olmaktan ziyade zaten arayanın kendisini bulacağı, 'bulanlar her zaman arayanlardır' sözünü anımsatan, kitabın okuyucuyu seçtiği değil, okuyucunun kitabı seçtiği emek dolu bir kitap.
Aman sakın ha kitabı alırken amacınız benim gibi genel kültür edinmek olmasın :) Yoksa hayal kırıklığına uğrarsınız :')
Kitaptan aklımda kalan en meşhur kelimeyi de bırakıyorum şuracığa: Cundişapur :)
Bazı kitaplar için tekrar okunma butonu konulmalı.. Bu kitap da tekrar tekrar, bir sayfası için belki aynı hacimde bir kitap bitirilip okumaya öyle devam edilecek kitaplardan.
Bir kere "okudum" diyince yeterli olacak bir kitap değil.
İnsan "okudum" diye işaretlemeye bile utanıyor.
Bakalım kaçıncı okuyuşumdan sonra okumuş olacağım ?
